Subscribehttp://www.youtube.com/watch?v=BlXk4ogvrY4&feature=player_embedded
Το βίντεο με σχολιασμό
http://www.youtube.com/watch?v=WBQ90qX1e7s&feature=player_embedded
Αναδημοσιεύουμε επίσης το κείμενο μας "Είμαστε ούλλοι μετανάστες":
Κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν επιθυμεί να αφήνει φίλους και οικογένεια για να μεταναστεύσει μόνος σε μια άγνωστη χώρα. Κανένας άνθρωπος που έχει μια αξιοπρεπή απασχόληση στο χώρο του δεν φεύγει για μια χειρότερη και πιο κακοπληρωμένη δουλειά. Κανένας άνθρωπος δεν προτιμά να βιώνει το ρατσισμό και τον εξευτελισμό παρά την ασφάλεια που του παρέχει ο τόπος του. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν ακόμα και την επιλογή αν θα μεταναστεύσουν ή όχι. Ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που θα έπρατταν το ίδιο αν είχαν μια εναλλακτική λύση για να σώσουν και να βελτιώσουν τις ζωές αυτών και των γύρω τους.
Σύμφωνα με έρευνα του Φιλελεύθερου,
85% των Ε/κυπρίων συμφωνούν ότι η μετανάστευση προκαλεί: αύξηση της ανεργίας,
81% αύξηση της εγκληματικότητας,
70% προβλήματα παρά ευκαιρίες,
73% αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες,
61% είναι το μέσο μεταφοράς νοσημάτων στην Κύπρο.
Το 45% δήλωσε πως δεν έχει κάποια επικοινωνία με μετανάστες που ζουν στην Κύπρο.
Η Αγγλία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλλία και πολλές άλλες δυτικές «εκσυγχρονισμένες» χώρες διατηρούσαν αποικιοκρατίες σε πολλές από τις χώρες από όπου προέρχονται σήμερα πολλοί μετανάστες. Εκμεταλλεύονταν τους φυσικούς πόρους, την οικονομία, και φυσικά το τεράστιο εργατικό δυναμικό των χωρών του «τρίτου κόσμου». Οι δυτικές χώρες πλουσίευαν καθώς βύθιζαν ταυτόχρονα τις «υποανάπτυκτες» χώρες στη δυστυχία, στο αίμα και στα χρέη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η επιβολή της αγγλικής αυτοκρατορίας στην Ινδία και η αποικιοκρατία του Κόνγκο από τους Βέλγους, μια από τις σκληρότερες στη σύγχρονη ιστορία.
Ο «τρίτος κόσμος» παραμένει μέχρι σήμερα καταπιεσμένος. Πολλές χώρες βαζανίσονται από κοινοτικές συγκρούσεις, πολλές από τις οποίες προκάλεσαν οι ίδιες οι «ανεπτυγμένες» χώρες για τα δικά τους συμφέροντα. Άλλες είναι βυθισμένες στα χρέη από δάνεια που τους παρείχαν «ανεπτυγμένοι» οργανισμοί όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (πχ Αργεντινή). Σε όλες αυτές τις χώρες, σε Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική, «δυτικές» πολυεθνικές εκμεταλλέυονται φτηνό εργατικό δυναμικό, συχνά μέσα σε άθλιες συνθήκες, με μηδαμινά δικαιώματα (πχ η εταιρία GAP στην Ινδονησία). Ταυτόχρονα, οι εταιρίες αυτές εκμεταλλεύονται τους φυσικούς πόρους των χωρών αυτών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την κοπή τεράστιων εκτάσεων του Αμαζονίου (στη Βραζιλιά) για φυτείες σόγιας εταιριών όπως των McDonalds.
«Να φύγουν όλοι οι ξένοι εκτός από το απαραιτητό εγατικό δυναμικό» υποστηρίζουν μερικοί Κύπριοι. Ποιο είναι όμως το απαραίτητο εργατικό δυναμικό γι’αυτούς; Η Φιλιππινέζα που καθαρίζει το σπίτι τους και νταντεύει τα μωρά, οι Βουλγάροι που δουλεύουν στις οικοδομές τους, η Σριλανκέζα που φροντίζει τη γιαγιά, οι Πακιστανοί που καθαρίζουν τις φάρμες τους και οι Ρουμάνες στο καμπαρέ που συχνάζουν.
Οι άνθρωποι από αυτές τις χώρες είναι συχνά άνεργοι, φτωχοί, καταπιεσμένοι, ή ανήμποροι να συντηρήσουν τις οικογένειες τους. Τους ίδιους ανθρώπους είναι που υποδεχόμαστε στις «ανεπτυγμένες» χώρες, όπως η Κύπρος, με τόσο έντονα συναισθήματα αντιπάθειας και μίσους. Θέλουμε να «καθαρίσει» η Κύπρος από τους ξένους, όμως τους εκμεταλλευόμαστε δίνοντας τους ψωρομισθούς και μηδαμινά δικαιώματα. Θέλουμε να σταματήσουν να ξοδεύονται επιδόματα για τους μετανάστες, όμως θέλουμε και να εργάζονται σε όλες τις δουλειές που είναι «χαμηλού επιπέδου» για μας: οικιακοί βοηθοί, οικοδομές, νταντάδες κτλ.
Οι μετανάστες δεν είναι αντικείμενα ούτε μηχανές προς χρήση. Είναι άνθρωποι, και ο καθένας τους κουβαλά μια ιστορία πίσω του, συχνά πολύ πιο σκληρή απ’ότι εμείς φανταζόμαστε. Οι ίδιοι χρειάζονται τη βοήθεια και την αλληλεγγύη μας. Ο κόσμος γενικότερα όμως χρειάζεται να κατανοήσει τους βασικούς λόγους που οδηγούν σε τόσο μεγάλα ρεύματα μετανάστευσης. Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε να πολεμήσουμε τη ρίζα των προβλημάτων και όχι τα συμπτώματα. Την εκμετάλλευση και την καταπίεση που εμείς προκαλόυμε, εμείς οι ίδιοι πρέπει να την σταματήσουμε.
Πλανόδιο Στέκι Δρόμου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου