Οι αποκαλύψεις του Wikileaks το 2010

Η Hillary Clinton ζητούσε από τους διπλωμάτες της να κατασκοπεύουν τα Ηνωμένα Έθνη

Η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε αποστείλει εμπιστευτική εγκύκλιο με την οποία ζητούσε από τους αμερικάνους διπλωμάτες να συλλέξουν πληροφορίες για την ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών. Η κατασκοπία περιλάμβανε τους αριθμούς των πιστωτικών καρτών τους, τη συλλογή δειγμάτων DNA, δαχτυλικών αποτυπωμάτων και φωτογράφιση της ίριδας των ματιών τους. Οι στόχοι εκτός των άλλων ήταν ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών αλλά και οι εκπρόσωποι της Ρωσίας, της Κίνας, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Η κατασκοπία στα Ηνωμένα Έθνη απαγορεύεται με συνθήκη.

Πολλά αραβικά κράτη ζητούσαν την επίθεση των Αμερικάνων στο Ιράν.

Ο Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Abdullah, επανειλημμένως ζητούσε από τον Αμερικάνο πρέσβη την επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν: «κόψτε το κεφάλι του φιδιού» και «καταστρέψτε τις πυρηνικές εγκαταστάσεις» ήταν μερικά από τα αιτήματα της Σαουδικής Αραβίας που είχε στο πλευρό της το Ισραήλ, την Ιορδανία και το Μπαχρέιν.

Το Ιράν μπορεί να έχει στην κατοχή του πυραύλους από τη Βόρεια Κορέα

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αμερικάνων το Ιράν διαθέτει 19 πυραύλους BM-25 που μπορούν να φτάσουν μέχρι την Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη. Σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα οι πύραυλοι αυτοί μπορεί να αποτελέσουν τα «θεμέλια» για την παραγωγή νέων ισχυρότερων πυραύλων με μεγαλύτερο βεληνεκές .

Οι ΗΠΑ είχαν «πυρηνική» αντιπαράθεση με το Πακιστάν

Σε τηλεγραφήματα από την αμερικανική πρεσβεία στο Ισλαμαμπάντ μαθαίνουμε ότι οι ΗΠΑ προσπαθούσαν επί τρία χρόνια να αποκτήσουν πρόσβαση σε εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου του Πακιστάν προκειμένου να αφαιρέσουν το ουράνιο αφού φοβόντουσαν ότι θα χρησιμοποιείτο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Η κυβέρνηση του Πακιστάν αρνιόταν την πρόσβαση στους Αμερικάνους, επειδή ανησυχούσε για αντίδραση των ΜΜΕ.

Οι ΗΠΑ βομβάρδιζαν κρυφά την Υεμένη

Ο αμερικανικός στρατός βομβάρδιζε συστηματικά στόχους που συνδέονταν με την τρομοκρατία στην Υεμένη αποδίδοντας τις ενέργειές τους στην κυβέρνηση της. Σε συνάντηση μεταξύ του Στρατηγού Petraeus και του Ali Abdullah Saleh ο Πρόεδρος της Υεμένης καθησυχάζει τον στρατηγό αναφέροντας «θα συνεχίσουμε να λέμε ότι οι βόμβες είναι δικές μας και όχι δικές σας».

Ο Silvio Berlousconi είχε ιδιαίτερη σχέση με τον Vladimir Putin

Σύμφωνα με τηλεγραφήματα που έφερε στο φως το WikiLeaks οι Πρόεδροι Ιταλίας και Ρωσσίας είναι κάτι παραπάνω από απλοί γνωστοί. Ανταλλάσουν πανάκριβα δώρα και συμμετέχουν σε κρυφές συνομιλίες για τις σχέσεις των δύο κρατών. Επιπλέον έχουν υπογράψει μια σειρά από ενεργειακές συμφωνίες.

Ο αντιπρόεδρος του Αφγανιστάν μετέφερε 52 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά

Σε ταξίδι του στα Αραβικά Εμιράτα ο αντιπρόεδρος του Αφγανιστάν, Ahmed Zia Massoud, μετέφερε σε μετρητά 52 εκατομμύρια δολάρια. Σε τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Καμπούλ αναφέρεται ότι επιτράπηκε στον Massoud να κρατήσει το «σημαντικό χρηματικό ποσό» χωρίς να του ζητηθεί κάποια εξήγηση για την προέλευση ή τη χρήση του. Ο ίδιος αρνείται το γεγονός.

Οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να «εξάγουν» τους κρατουμένους του Guadanamo

Το State Deparment προσπαθούσε να πείσει άλλα κράτη να δεχτούν κρατούμενους του Guadanamo. Οι αμερικάνοι διπλωμάτες υποσχέθηκαν στη Σλοβενία επίσκεψη του Obama εφόσον δέχονταν μερικούς στη χώρα τους, στο Κιριμπάτι έταξαν μερικά εκατομμύρια δολάρια ενώ έκαναν προσπάθειες να πείσουν με ανταλλάγματα και το Βέλγιο.

Ο Obama και οι Ρεπουμπλικάνοι συνεργάστηκαν για να σταματήσουν τη νομική διαδικασία ενάντιων των βασανιστών επί εποχής Bush

Ένα έγγραφο του WikiLeaks δείχνει ότι όταν η Ισπανία σκέφτηκε να προχωρήσει στην απαγγελία κατηγοριών σε πρώην αξιωματούχους του Bush, ο Λευκός Οίκος υπό τον Obama και οι Ρεπουμπλικάνοι έγιναν «ένα κόμμα» και πίεσαν για να σταματήσει η διαδικασία. Η προσπάθειά τους στέφθηκε με επιτυχία

Ο Αμπάς ζητούσε την βοήθεια του Ισραήλ για να χτυπήσει τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας

Σύμφωνα με διπλωματικό τηλεγράφημα της αμερικάνικης πρεσβείας στην Ιερουσαλίμ ο Μαχμουτ Αμπάς, ηγέτης της Φατάχ, ζητούσε από το Ισραήλ βοήθεια προκειμένου να χτυπήσει την Χαμάς. Σε άλλο έγγραφο Ισραήλ και Φατάχ φαίνονται να βρίσκονται σε συνενόηση πριν την μεγάλη επίθεση στη λωρίδα της Γάζας και να συζητάνε την παράδοση του ελέγχου στον Αμπάς μετά το πέρας των επιθέσεων.

Πλούσιο συνταξιοδοτικό πακέτο σε εξωτικό προορισμό, πρόσφερε ο γραμματέας του ΟΗΕ στο Μουγκάμπε

Ο Κόφι Ανάν είχε προτείνει στον Πρόεδρο της Ζιμπάμπουε Ρόμπερτ Μουγκάμπε να εγκαταλείψει την εξουσία και τη χώρα, με αντάλλαγμα ένα πολύ γενναιόδωρο πακέτο αποζημίωσης και ένα ασφαλές, πολυτελές καταφύγιο με καλό κλίμα. Το πακέτο θα πλήρωνε ο ηγέτης της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι (κάτι σαν ΙΚΑ για δεσποτικούς αρχηγούς κρατών). Ο Μουγκάμπε το συζήτησε με τη γυναίκα του και την επόμενη μέρα απάντησε αρνητικά...

Ο Ισπανός Πρωθυπουργός παρενέβη προκειμένου να γίνει αγορά στρατιωτικού υλικού από αμερικανική εταιρία

Την προσωπική ανάμειξη του Πρωθυπουργού της Ισπανίας Jose Luis Zapatero στην αγορά κινητήρων ελικοπτέρων αναδεικνύει τηλεγράφημα της Αμερικάνικης Πρεσβείας στη Μαρδίτη. Συγκεκριμένα ο Wduardo Aguirre, πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ισπανία αναφέρει τις ενέργειες του που οδήγησαν στην απόρριψη της προσφορά της Βρετανικής RollsRoyce και την υιοθέτηση αυτής της General Electric.

Η φαρμακευτική Pfizer προσέλαβε ερευνητές για να βρούν στοιχεία διαφθοράς προκειμένου να εκβιαστεί εισαγγελέας

Το WikiLeaks έδωσε στη δημοσιότητα έγγραφα που εμφανίζουν τον φαρμακευτικό κολοσσό Pfizer να χρηματοδοτεί ερευνητές προκειμένου να βρουν στοιχεία διαφθοράς του Γενικού Εισαγγελέα της Νιγηρίας και να τον εκβιάσουν για να εγκαταλείψει μια τεράστια αγωγή εναντίον της. Η Pfizer αντιμετώπιζε μεγάλη αγωγή αφού δοκιμή αντιβιωτικού είχε οδηγήσει στο θάνατα πολλών παιδιών.

Η Shell είχε ανθρώπους σε όλα τα Υπουργεία της Νιγηρίας σύμφωνα με αποκαλύψεις του WikiLeaks

Η γνωστή εταιρία πετρελαιοειδών Shell είχε διαβρώσει όλα τα υπουργεία της Νιγηρίας σύμφωνα με τηλεγραφήματα που δημοσίευσε σήμερα το βράδυ το WikiLeaks. Οι άνθρωποι της φρόντιζαν ώστε ο πετρελαϊκός κολοσσός να γνωρίζει κάθε κίνηση της κυβέρνηση που ελέγχει το πλούσιο σε πετρέλαιο δέλτα του Νίγηρα.

Αμερικανοί διπλωμάτες κατάφεραν να επιβάλλουν τη μη δίωξη πρακτόρων που απήγαγαν κατά λάθος Γερμανό πολίτη

Οι αμερικάνοι διπλωμάτες ασκούσαν επίμονη πίεση στη Γερμανία προκειμένου να μην εκδοθούν εντάλματα σύλληψης εναντίων αμερικανών πρακτόρων της CIA οι οποίοι το 2003 απήγαγαν κατά λάθος Γερμανό πολίτη που τον μπέρδεψαν με τρομοκράτη. Ο John M. Koening, ο αναπληρωτής επικεφαλής της αποστολής στο Βερολίνο, φέρεται να προειδοποιούσε τους Γερμανούς: «ζυγίστε το κάθε βήμα σας πολύ προσεκτικά προκειμένου να μην υπάρχουν συνέπειες στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Οι απειλές του Καντάφι οδήγησαν στην απελευθέρωση του βομβιστή του Lockerbie

Η απελευθέρωση του Abdel Baset al Megrahi, του Λίβυου βομβιστή του Lockerbie, από τους Βρετανούς δεν έγινε χάρη στην καλή τους την καρδιά όπως φαίνεται από τα διπλωματικά τηλεγραφήματα που κυκλοφόρησε το WikiLeaks. Φαίνεται ότι η οργή του Καντάφι και οι απειλές του για διακοπή κάθε διπλωματικής και εμπορικής σχέσης με την Αγγλία, συνέβαλαν αποφασιστικά στην απόφαση των Βρετανικών αρχών να αφήσουν τον Megrahi να επιστρέψει στη Λιβυή.

Bάσεις στην Κύπρο χρησιμοποιούσαν οι ΗΠΑ για τις απαγωγές της CIA και κατασκοπευτικές επιχειρήσεις.

Παρά τις έντονες επιφυλάξεις της Βρετανίας οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούσαν τις στρατιωτικές βάσεις στο Ακρωτήρι της Κύπρου για τις απαγωγές και μεταφορές αιχμαλώτων που βασανίζονταν από τη CIA αλλά και για κατασκοπευτικές επιχειρήσεις σε αρκετές περιοχές της Μεσογείου. Συγκεκριμένα αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη U2 συνέλεγαν πληροφορίες από την Τουρκία και το Ιράκ ενώ επιθεωρούσαν και θέσεις της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Το σχετικό τηλεγράφημα επιβεβαιώνει την ύπαρξη των ελάχιστα γνωστών συμφωνιών που είχε συνάψει πριν από δεκαετίες η Μεγάλη Βρετανία με τις ΗΠΑ για την από κοινού χρήση των στρατιωτικών βάσεων στην Κύπρο. Στο ίδιο τηλεγράφημα επισημαίνεται ότι οι σχετικές επιχειρήσεις θα έπρεπε να μην γίνουν γνωστές στην Κυπριακή κυβέρνηση η οποία ενδέχεται να εξέφραζε επιφυλάξεις.

Οι ΗΠΑ συγκάλυπταν εκατοντάδες εκτελέσεις, παραστρατιωτικού τύπου, στο Πακιστάν

Τουλάχιστον 300 άτομα πιστεύεται ότι εκτελέστηκαν από παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου αλλά και δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού των ΗΠΑ εν γνώσει των αμερικανών διπλωματών στη χώρα. Όπως προκύπτει από σχετικό τηλεγράφημα η Αμερικανική πρεσβεία προτίμησε να θάψει την είδηση.

Συνέχεια: τι πρέπει να προσέξουμε απο τις αποκαλύψεις

Πολλές απόψεις του ΕΛΑΜ εκφράζουν τον αρχιεπίσκοπο!

Απο συνέντευξη του μα(σ)καριότατου στην καθημερινή

-Τελευταία βλέπουμε σημάδια όξυνσης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η Εκκλησία δεν είδαμε να παίρνει θέση εναντίον αυτών των φαινομένων. Μάλιστα, κάτι που ψιθυρίζεται είναι ότι το Ε.ΛΑ.Μ. στεγάζεται σε κτήριο της Εκκλησίας, το οποίο του παρέχεται άνευ αντιτίμου. Ισχύει αυτό;

Αυτό είναι κακόηθες ψέμα, δεν φιλοξενούμε το Ε.ΛΑ.Μ. σε στέγη της Εκκλησίας. Αλλά, αν θέλετε, πλείστες απόψεις του Ε.ΛΑ.Μ. με εκφράζουν. Κι αν είναι εναντίον των λαθρομεταναστών, τολμώ να σας πω ότι και εγώ είμαι εναντίον των λαθρομεταναστών. Δεν μπορούμε να γίνει εδώ μια πανσπερμία.

-Για να είμαστε ακριβείς, το Ε.ΛΑ.Μ. δεν είναι εναντίον των λαθρομεταναστών. Όταν διαδηλώνουν με σύνθημα «κάθε ξένος ίσον ένας άνεργος Έλληνας», δεν νομίζω ότι αναφέρονται μόνο στους λαθρομετανάστες.
Δεν νομίζω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όσες φορές ήρθα σε επαφή με αυτά τα παιδιά, έχω αντιληφθεί ότι είναι μορφωμένα παιδιά, ενδιαφέρονται για τον τόπο και οι απόψεις τους είναι κρυστάλλινες.

Άλλα ενδιαφέροντα:


-Είναι μόνο θέμα λόγου; Όταν καλεί τον Πρόεδρο να αποσύρει προτάσεις και μοιράζει πολιτικά φυλλάδια, δεν μετατρέπεται σε κομματάρχη;

Όταν με ρώτησαν, είπα: Αν είδατε πεταμένα φυλλάδια στους δρόμους, σημαίνει ότι ο λαός απέρριψε την κίνησή μας. Ο κόσμος τα πήρε και τα διάβασε. Άρα θεωρώ ότι επικρότησε την προσπάθεια της Εκκλησίας. Δεν νομίζω ότι κάναμε κάτι κακό. Ήτο ένα μέσο το οποίο χρησιμοποίησε η Εκκλησία ώστε να ενημερώσει καταλλήλως τον λαό. Ο λόγος της είναι εθνικός. Δεν πολιτεύεται η Εκκλησία.

-Τι σχέση είχε εκείνο το φυλλάδιο, Μακαριότατε, με την ενημέρωση του λαού; Το «σύσσωμος ο κυπριακός λαός ψηφίζει “όχι” σε νέο σχέδιο λύσης που θα προνοεί εκ περιτροπής» δεν είναι ενημέρωση, είναι υποβολή.

Θέλαμε να προβληματίσουμε τον λαό. Όποιος ήταν αντίθετος, δεν υποχρεούτο να πάρει φυλλάδιο. Μπορούσε να αρνηθεί.


-Μακαριότατε, κατηγορείστε ότι, με την επιρροή που επιχειρείτε να ασκήσετε πάνω στα εκπαιδευτικά ζητήματα, στοχεύετε στην υποκατάσταση του ρόλου της εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας.

Δεν νομίζω ότι επιχειρούμε κάτι τέτοιο. Στην Κύπρο υπήρχε πάντα το πρόγραμμα της ελληνοχριστιανικής παιδείας, δοκιμασμένο επί αιώνες και πετυχημένο. Τώρα προσπαθούν να το αλλάξουν. Και ακούγονται ορισμένες παραφωνίες ότι εμείς είμεθα Κύπριοι που μιλούμε ελληνικά. Εμείς αυτό δεν το δεχόμαστε, είμεθα Έλληνες και όχι ελληνόφωνοι, και αυτό πρέπει να συνεχιστεί.

-Πώς μπορεί η Εκκλησία, πριν ακόμα δει τα νέα βιβλία, να προτρέπει τους μαθητές να τα πετάξουν;

Είχα πει ότι τα παιδιά μας διαθέτουν κρίση και μυαλό και αν επιχειρηθεί αλλαγή στα βιβλία της Ιστορίας, είμαι σίγουρος ότι θα αντιδράσουν και θα τα πετάξουν.

-Μακαριότατε, η τοποθέτησή σας ήταν τηλεοπτική και είχατε πει ότι η Εκκλησία δεν θα διστάσει να παροτρύνει τους μαθητές να πετάξουν τα βιβλία.
Εν πάση περιπτώσει, είμαι σίγουρος ότι οι μαθητές δεν θα περιμένουν την Εκκλησία να τους προτρέψει να πετάξουν τα βιβλία. Θα το πράξουν από μόνοι τους.

Συνέχεια

Εκδηλώσεις Δεκέμβρη [2]

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΩΡΑ:16:00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ!

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λεμεσού
Email Επικοινωνίας: antiratsistiki@gmail.com
Ιστοσελίδα: http://antiratsistiki.wordpress.com/
facebook event



The Street Parade is back again in the streets of Nicosia for a winter party!

Starting point: Elefteria Square - 15.00

Makariou Str. - 17.30

Entering Ledra Str. - 18.30

End point: Phaneromeni Square - 20.00 onwards

Come to the streets and lets make some noise!

facebook event

Αναλύσεις για την απεργία (15/12) στην Ελλάδα

Εντυπώσεις και παρατηρήσεις από την γενική απεργία και πορεία της 15.12.2010, Αθήνα:

1.
Το πλήθος μεγάλο. Οχι τόσο μεγάλο όσο της 5.5.2010, αλλά πολύ μεγάλος αριθμός, ίσως και πάνω από 40 χιλιάδες.
Η διάθεση: όχι η οργή του Μαΐου. Πιο παγωμένα και σκληρά τα πρόσωπα, εμφανώς λιγότερη αθωότητα.

2.
Τακτική της Αστυνομίας. Δακρυγόνα και άλλα χημικά πάνω στο σώμα των μπλοκ διαδηλωτών, ιδίως στην πλατεία Συντάγματος, από τα ξενοδοχεία έως όλη την αρχή της Πανεπιστημίου. Τα χημικά σπάνε τη συνέχεια της πορείας. Τα μπλοκ, ιδίως όσα δεν έχουν σφιχτή οργάνωση, με αλυσίδες, πανώ, αλληλοαναγνώριση κ.λπ., σπάνε και οι διαδηλωτές σκορπάνε πανικόβλητοι μόλις πέσουν βομβίδες χημικών γύρω τους, διότι η κατάσταση για αναπνευστικό και μάτια γίνεται αφόρητη. Στριμωγμένοι σε τοίχους και κάγκελα κινδυνεύουν να ποδοπατηθούν.

3.
Τακτική της Αστυνομίας. Πολυπληθείς ομάδες ασφαλιτών undercover (slideshow άνω, Σίνα & Ακαδημίας), με μαύρα ρούχα, μπουφάν, κουκούλες και μάσκες, ξύλα, κινούνται μέσα στα μπλοκ και μέσα στους σκόρπιους διαδηλωτές που τρέχουν κυνηγημένοι από χημικά και ΜΑΤ. Ξαφνικά αρχίζουν συλλήψεις. Οταν δεν κινούνται μέσα στους διαδηλωτές, καλύπτονται πίσω από διμοιρίες ΜΑΤ, ή κινούνται ανά αραιές άτυπες ομάδες ανάμεσα σε σκόρπιους διαδηλωτές και αποχωρούντες.
Είναι, ως επί το πλείστον νεαράς ηλικίας, 20-30 ετών, μερικοί μοιάζουν με λαϊκά στοιχεία και χούλιγκαν, ανάμεσά τους υπάρχουν και κοπέλες. Φοβούνται πολύ την αποκοπή από τους υπόλοιπους της αγέλης και την απώλεια κάλυψης από ΜΑΤ.

4.
Η ρητορική στα γκράφιτι και τις αφίσες (slideshow) έχει αλλάξει πολύ, από τον Δεκέμβρη του 08 και τον Μάιο του 10. Ο ρομαντισμός και ο αιχμηρός ελιτισμός των αντεξουσιαστών έχει μεταλλαγεί σε γυμνό, ευθύ, ταξικό, αντικαπιταλιστικό και αντικυβερνητικό λόγο.
Μιλούν πλέον για “Χούντα του ΓΑΠ” και καταφέρονται εναντίον και της κυβέρνησης συγκεκριμένα, και όχι αορίστως εναντίον του συστήματος. Στόχος είναι το κεφάλαιο, το ΔΝΤ, η τρόικα, η κυβέρνηση, όχι αορίστως το αλωμένο φαντασιακό.
Οι αναρχοαυτόνομοι φαίνεται να εγκαταλείπουν τον κόσμο της επιθυμίας και στρέφονται στον κόσμο της ανάγκης: υπερασπίζονται ευθέως τον κόσμο της εργασίας.
Οι μπάχαλοι έχουν μειωθεί αισθητά.
Αμυνα ή ωρίμανση;

5.
Ο βουλευτής Κ. Χατζηδάκης φαίνεται να υπέστη επίθεση από μεσήλικους διαδηλωτές, προφανώς εργαζόμενους ή άνεργους, και όχι από νεαρούς μπάχαλους. Αυτό είναι ένα νέο στοιχείο επίσης. Οι εκδηλώσεις βίας με στόχο πολιτικούς δεν προέρχονται πλέον από τους συνήθεις ύποπτους, αλλά από μεσήλικους λαϊκών στρωμάτων.

6.
Πολλοί ανένταχτοι διαδηλωτές παραμένουν στους δρόμους πολλή ώρα μετά τη διάλυση της πορείας, αντιμετωπίζουν τα ΜΑΤ και τους μασκοφόρους ασφαλίτες φραστικά, προσπαθούν να αποτρέψουν συλλήψεις του σωρού. Φωνάζουν “Ντροπή σας”, “Χούντα”, “Είστε ντροπή για τη δημοκρατία” “Δέρνετε ανέργους”, “Είμαστε γονείς σας”!
Διάχυτη σε όλες τις συναθροίσεις η αντίληψη ότι η δημοκρατία μπαίνει σε γύψο. Ευρύτατοι και πυκνοί οι παραλληλισμοί με τη χούντα.

7.
Οι διαδηλωτές στερούνται οργάνωσης, ηγεσίας, στόχων, περιφρούρησης, αυτοάμυνας. Είναι εύκολο να ποδοπατηθούν και να τραυματισθούν ανά πάσα στιγμή. Με την ανεξέλεγκτη χρήση χημικών και εκατοντάδες μασκοφόρους ασφαλίτες μέσα στις πορείες, επιχειρείται να αποτραπεί η συμμετοχή σε διαδηλώσεις: είναι επικίνδυνες, ακόμη και για τους ειρηνικούς συμμετέχοντες.
Τα νομοθετικά σοκ συνοδεύονται από σοκ προπαγάνδας και σοκ σωματικής απειλής.

Πηγή

Σκέψεις για τη 15η Δεκέμβρη

Αναμφίβολα η σημερινή απεργιακή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας ήταν όχι μόνο μεγάλη αλλά κυρίως μια μαχητική απάντηση στον αντεπαναστατικό νόμο για τις εργασιακές σχέσεις. Όμως δεν ήταν ούτε η μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση της μεταπολίτευσης ούτε καν της 5ης Μάη. Και πάρα τη μαχητικότητα μερικών εκατοντάδων διαδηλωτών στην Πλ. Συντάγματος που επέλεξαν τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής και των χιλιάδων ακόμα που αμύνθηκαν όσο αυτό ήταν δυνατόν μέσα στα νέφη του χημικού πολέμου που εξαπέλυσαν για ακόμη μια φορά οι ορδές των ένοπλων φρουρών του κράτους, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αναλογεί στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη και η πλειοψηφία της κοινωνίας τους τελευταίους μήνες.Η συμμετοχή επίσης στην απεργία, ακόμα κι αν δεν έχουν ανακοινωθεί ποσοστά, ρωτώντας ο καθένας τους γνωστούς του, σίγουρα μπορεί να έχει ένα μικρό δείγμα της γενικής εικόνας.

Η διαδήλωση

Για ακόμα μια φορά ακούμε για τη “μεγαλειώδη” διαδήλωση με νούμερα που ξεπερνάνε κάθε φαντασία, απλώς για να ικανοποιήσουν τις φαντασιώσεις ορισμένων που τα βλέπουν όλα “καταπληκτικά”. Ας μάθουμε επιτέλους να μετράμε τις δυνάμεις μας, και να βγάζουμε τα σωστά συμπεράσματα.
Οι συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ, των πρωτοβάθμιων και του ΠΑΜΕ ήταν στις 11 π.μ. Αφού ολοκληρώθηκαν οι καθιερωμένες ομιλίες που ελάχιστοι πλέον αντέχουν να ακούσουν, πρώτα το ΠΑΜΕ που είχε συγκεντρωθεί στην Ομόνοια ξεκίνησε για το Σύνταγμα, από τη συμβολή Σταδίου και Αιόλου στις 12.10 μ.μ. και μέχρι τις 12.50 είχαν φύγει και οι αλυσίδες της περιφρούρησης. Στις 12.45 η κεφαλή του ΠΑΜΕ έστριβε από την πλ. Συντάγματος προς τις Στήλες Ολυμπίου Διός. Με μέση ροή 500 διαδηλωτών το λεπτό οι οποίοι περνάνε σε 40 λεπτά και με μήκος πορείας τα 1200 μέτρα, μιλάμε για περίπου 20.000 κόσμο. Να συμπληρώσουμε εδώ ότι σε 1200 μ. εν κινήσει πορεία δεν μπορούν να χωρέσουν περισσότερες σειρές από μια ανά μέτρο, εκτός κι αν νομίζει κανείς ότι μπορεί να περπατάει με τον μπροστινό του σε μικρότερη απόσταση. Και κάθε σειρά δεν έχει περισσότερους από 15 ανθρώπους κατά μέσο όρο.
Πίσω ακριβώς από το ΠΑΜΕ τα πρωτοβάθμια σωματεία, η ΟΛΜΕ, οι δάσκαλοι, το Δικαίωμα (ΚΟΕ) τα φοιτητικά μπλοκ, οι αναρχικοί , οι αντιεξουσιαστές, το ΕΕΚ, η Ανταρσύα, σκόρπια σωματεία, και στο τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα πρώτα μπλοκ των πρωτοβάθμιων μπαίνουν στη Σταδίου πίσω από το ΠΑΜΕ στις 12.50 και οι τελευταίοι του ΣΥΡΙΖΑ περνάνε από εκεί στις 1.50 μ.μ. Με ροή επίσης 500 διαδηλωτών ανά λεπτό και μήκος πορείας 1800μ. μιλάμε για 30000 κόσμο.
Στο Σύνταγμα οι συγκρούσεις έχουν ξεκινήσει από τις 1.30 μ.μ. 10 λεπτά αφότου έχουν αποχωρήσει και οι τελευταίοι του ΠΑΜΕ και ήδη στην κάτω μεριά της πλατείας περνάνε τα πρώτα μπλοκ των πρωτοβάθμιων. Το μπλοκ της ΓΣΕΕ στο οποίο συμμετέχουν αρκετές ομοσπονδίες των ΔΕΚΟ, ΟΤΟΕ, και Δήμοι με 5000 περίπου κόσμο, με πρόσχημα τα επισόδεια στο Σύνταγμα διαλύονται στην Ομόνοια στην οποία έφτασαν μέσω της 3ης Σεπτεμβρίου.
Σίγουρα υπήρχε πολύς κόσμος που βάδιζε από τα πεζοδρόμια, άλλοι που μπήκαν στη διαδήλωση από την Κλαυθμώνος και άλλοι που περίμεναν στο Σύνταγμα. Πολλοί επίσης που δεν άντεξαν τα δακρυγόνα που έπεφταν σε μεγάλη ακτίνα γύρω από το Σύνταγμα. Ακόμα κι αν όλος αυτός ο σκόρπιος κόσμος άγγιζε τις 10000 μαζί με τους περίπου 55.000 των οργανωμένων μπλοκ η συμμετοχή ίσως και να ξεπέρασε τις 65.000. Αλλά αυτό ήταν και τα υπόλοιπα είναι για να βαυκαλιζόμαστε αναμεταξύ μας.

Μα έχουν σημασία αυτές οι λεπτομέρειες;

Έχουν και παραέχουν. Γιατί ενώ ακούγονται τα πιο παλαβά νούμερα, χωρίς κανείς να τολμά να χαλάσει την ωραία ατμόσφαιρα, την ίδια στιγμή οι ίδιοι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι δεν είμαστε αρκετοί και χρειάζονται να μπουν κι άλλοι στον αγώνα. Η λογική του μακρόχρονου “αγώνα διαρκείας” που στο “τέλος θα νικήσουμε” δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι η μάχη δεν είναι στις 15 Δεκέμβρη, ούτε στις 5 Μάη, αλλά στο απώτερο μέλλον αφού βεβαίως πρώτα θα έχουμε μαζέψει τις άπειρες δυνάμεις και όταν φυσικά “πάρει την υπόθεση ο λαός στα χέρια του”. Αλήθεια τώρα σε ποιανού τα χέρια είναι αυτή η “υπόθεση”;
Όσοι μετράνε τις διαδηλώσεις και ποτέ δεν τους φτάνουν τα νούμερα, ούτε καν οι 300.000 που κάθε τόσο ισχυρίζονται ότι κατέβηκαν στο δρόμο, θα πρέπει να μας πουν και ποια επιτέλους είναι η κρίσιμη μάζα που θα μας επέτρεπε να κάνουμε κάτι παραπάνω εκτός από το να τρωμε του κόσμου τα χημικά για να περάσουμε τρέχοντας από το Σύνταγμα για να σκορπίσουμε στους γύρω δρόμους παρακολουθώντας απλώς έναν απεγνωσμένο πετροπόλεμο χωρίς καμία τύχη με τα ΜΑΤ που συλλαμβάνουν ή σαπίζουν στο ξύλο όποιον κρίνουν κατά βούληση.
Η εμμονή στα τεράστια νούμερα διαδηλωτών και στους ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς που τελικά χρειάζονται για να ανατραπούν τα μέτρα, το μνημόνιο ή και η κυβέρνηση, είναι απλώς μια καλή δικαιολογία για την έλλειψη οποιοδήποτε εναλλακτικού σχεδιασμού προκειμένου να δοθεί με σοβαρότητα η μάχη τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον και όταν δήθεν “θα διαμορφωθούν οι κατάλληλες υποκειμενικές και αντικειμενικές συνθήκες”. Στην πραγματικότητα το μοναδικό “σχέδιο” που υπάρχει είναι να γίνουμε λίγο περισσότεροι κάθε φορά. Όλα εξαντλούνται στην προσμονή του “λαού”. “Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου λαέ”. Είναι προφανές ότι δεν είμαστε εμείς το υποκείμενο που θα κάνει τη δουλειά, αλλά αυτοί που δεν είναι στη διαδήλωση. Η μπάλα στην εξέδρα. Εμείς απ’ ότι φαίνεται, οι 65000 και ακόμα χειρότερα οι 200 ή οι 300 χιλιάδες, έχουμε απλώς προπαγανδιστικά καθήκοντα. Είμαστε στο δρόμο για να καλέσουμε όσους δεν ήταν να κατέβουν κι αυτοί. Αλλά ακόμα και τότε κανείς δεν εξασφαλίζει ότι θα γίνει κάτι περισσότεροι εκτός από το να καλούμε και τους υπόλοιπους γιατί πάντα θα υπάρχουν και κάποιοι που δεν έχουν κατέβει ακόμα. Και ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.

Τελικά έχει ή δεν έχει σημασία πόσοι είμαστε;

Αναλόγως τη δουλειά. Αν θέλει κανείς να κερδίσει τις εκλογές χρειάζεται 2 ίσως και 3 εκ. ψήφους. Αν θέλει να κάνει μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς θέλει ένα σοβαρό χειρούργο και σίγουρα όχι μερικούς χιλιάδες άσχετους. Σε μια φυσική αντιπαράθεση εκτός από τα νούμερα έχει μεγάλη σημασία ο βαθμός οργάνωσης. Μπορεί 100 οργανωμένοι και αποφασισμένοι να αξίζουν πολύ περισσότερο από ένα σκορποχώρι 10 χιλιάδων. Αλλά ας μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα.
Στην Αττική η αριστερά πρόσφατα πήρε 500 χιλιάδες ψήφους, το 1/3 του συνόλου. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αρκετές δεκάδες ή χιλιάδες που δεν πήγαν να ψηφίσουν ή και που ψήφισαν κάτι σαν τον Δημαρά, επίσης είναι αγανακτισμένοι και σίγουρα έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο σύστημα. Γιατί όμως αυτός ο κόσμος δεν κατεβαίνει στο δρόμο, παρά μόνο ο ένας στους 10; Είναι προφανές ότι υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι η αριστερά αυτή και οι πρωτοβάθμιοι ή άλλου τύπου συνδικαλιστικοί της βραχίονες δεν μπορούν να κινητοποιήσουν τον κόσμο της. Που ενώ είναι εναντίον της κυβέρνησης, της τρόικα, του μνημονίου, του πραξικοπήματος στο εργασιακό, την ίδια στιγμή δεν εμπνέεται από κανένα εναλλακτικό σχέδιο και επίσης δεν παίρνει κανένα σαφές μήνυμα ότι τώρα είναι η ώρα της μάχης.
Η αριστερά, και μιλάμε για όλες τις αναγνωρίσιμες εκδοχές της, ενώ δεν έχει κανένα σχέδιο μάχης, περιμένει να γίνουν τα πάντα ως δια μαγείας με την απεργία, τη διαδήλωση άντε και την κατάληψη. Την ίδια στιγμή ο κόσμος περπατάει στο δρόμο και παραμιλάει ότι χρειάζεται μια επανάσταση ή μερικοί κρεμασμένοι στο Σύνταγμα για να γίνει κάτι. Χωρίς να χρειάζεται να πάρει κανείς τοις μετρητοίς ότι ακούγεται, είναι σίγουρο ότι η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Αν υπάρχει ένα εργαλείο στα χέρια του κινήματος που να αντιστοιχεί με αυτά που συμβαίνουν αυτό είναι η εξέγερση και όχι μια απεργία ή μια διαδήλωση. Και μια εξέγερση δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι η αυθόρμητη προέκταση μιας απεργίας ή μιας διαδήλωσης. Μια προέκταση που στην αφήγηση της αριστεράς θα προκύψει από μια τεράστια συμμετοχή στην απεργία ή τη διαδήλωση που θα σαρώσει ειρηνικά τον αντίπαλο ή για την αναρχία θα προκύψει με μια μαχητική σύρραξη που θα ξεκινήσει από μια μειοψηφία και θα συμπαρασύρει επίσης αυθόρμητα και τους υπόλοιπους που τυχαία συμμετέχουν στην απεργία και τη διαδήλωση.

Σημασία έχει να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε

Ακόμα κι αν μια σύρραξη αυτού του τύπου είναι αφορμή, για να πυροδοτήσει μια εξέγερση θα πρέπει να υπάρχουν δυνάμεις που το επιδιώκουν, όχι με τεχνικούς αλλά βασικά με πολιτικούς όρους. Σε στιγμές που το γενικό κλίμα είναι έκρυθμο, αυτό που χρειάζεται είναι αποφασιστικές κινήσεις που να δίνουν το μήνυμα ότι τώρα είναι η ώρα της σύγκρουσης. Αυτό σημαίνει λ.χ. κέντρο αγώνα, σημαίνει ότι δεν τελειώνουμε με τη διαδήλωση και την απεργία και πάμε σπίτι μας. Σημαίνει ότι ενισχύονται τα ανοιχτά μέτωπα, όπως αυτό των τρένων. Σημαίνει ότι σε συνεργασία με τους εργαζόμενους στον ΟΣΕ που έχουν καταλάβει τα γραφεία της Καρόλου, καταλαμβάνεται και ο σταθμός Λαρίσης, που θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί και σαν κέντρο αγώνα. Το ίδιο ίσως θα μπορούσε να γίνει στα αμαξοστάσια της ΕΘΕΛ. Αυτά θα έδιναν το σύνθημα για να κατέβει ο κόσμος κάτω. Χωρίς αναγκαστικά να κάνει “απεργία διαρκείας” και χωρίς η ΓΣΕΕ να αποφασίσει για κάτι και χωρίς να μπούμε στον κόπο “να αναδιοργανώσουμε από την αρχή ολόκληρο το εργατικό κίνημα” και να ξαναπάρουμε τη ΓΣΕΕ στα χέρια μας. Όλα αυτά απαιτούν χρόνο, όσο σωστά κι αν ακούγονται και εν πάση περιπτώσει αν αποτελούν πράγματι προϋποθέσεις τότε ας μην αναρωτιόμαστε γιατί ο κόσμος δεν κατεβαίνει στο δρόμο.

Είναι πολύ απλό, εμείς δεν είμαστε έτοιμοι κι αυτό το καταλαβαίνει ολόκληρος ο “λαός”. Τα περί “παρατεταμένου αγώνα”, “απεργίες διάρκειας”, “στο τέλος θα νικήσουμε” κ.ο.κ. δίνουν ακριβώς αυτή την εντύπωση. Ότι δεν υπάρχει καμία αυτοπεποίθηση να δοθεί η σύγκρουση τώρα. Ότι “χρειαζόμαστε κι άλλες δυνάμεις”. Και ο κόσμος, ο “λαός” δηλαδή που όλοι καλούν “να πάρει την υπόθεση στα χέρια του” σκέφτεται το εξής: Αφού οι οργανωμένοι, οι αριστεροί, δεν είναι έτοιμοι, ας περιμένουμε, προς το παρόν δεν γίνεται τίποτα.
Πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται πολιτικό σχέδιο. Όταν ακόμα και ο Πρετεντέρης γράφει ότι καλού κακού ας υπάρχει και κανένα ελικόπτερο στο Μαξίμου ή στη Βουλή, ας αρχίσει επιτέλους η αριστερά και το “κίνημα” να σκέφτεται από τώρα τι θα κάνει σ’ αυτή την περίπτωση. Γιατί ο ΓΑΠ μπορεί να φύγει με ελικόπτερο και χωρίς να γίνεται απεργία. Ίσως την επομένη που θα διαλύεται η ευρωζώνη ή που δεν θα υπάρχει επόμενη δόση. Οι κρίσιμες ημερομηνίες είναι μπροστά μας. Ας σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε όταν ο “λαός” βρεθεί στο δρόμο, χωρίς απεργία της ΓΣΕΕ, απλά γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για να πληρωθούν οι μισθοί, ή γιατί δεσμεύτηκαν οι καταθέσεις. Ας σκεφτούμε τι θα κάνουμε όταν 1 εκ. άνεργοι δεν θα βλέπουν μπροστά τους. Μήπως θα τους βλέπουμε πόσο ωραία θα τα σπάνε; Ή μήπως θα κλαιγόμαστε μαζί με το ΚΚ ότι οι επαναστάσεις γίνονται χωρίς να σπάσει ούτε τζάμι;
Ας ξεκολλήσουμε από τις “απεργίες και τις διαδηλώσεις”. Ας σταματήσουμε να τις θεωρούμε το εργαλείο για όλες τις δουλειές. Ας σταματήσουμε να περιμένουμε τον κόσμο να κατέβει σε κάτι που δεν πιστεύει ότι θα έχει αποτέλεσμα. Ας σκεφτούμε ότι υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι. Ας σκεφτούμε επίσης ότι δεν χρειάζονται πάντα 500 χιλιάδες αλλά ίσως να αρκούν και 10000 καλά οργανωμένοι. Και ας θυμηθούμε ότι το δρόμο τον ανοίγει η πρωτοπορία και όχι η παθητική πλειοψηφία. Και επειδή ορισμένοι που κάνουν πάντα του κεφαλιού τους, όταν ακούνε “πρωτοπορία” νομίζουν ότι αυτοί είναι κάποιοι που δίνουν γραμμή σε κάποια άλλα πρόβατα, τους λέμε ότι η πρωτοπορία δεν είναι το “κόμμα”, είναι και το κόμμα και όποιος άλλος θέλει όπως κι αν λέγεται, αρκεί να παλεύει ενεργητικά ενάντια στο σύστημα. Και σίγουρα απ’ αυτούς θα κριθεί η έκβαση μιας αναμέτρησης και όχι απ’ αυτούς που κοιμούνται όρθιοι. Το πόσοι χρειάζονται, κανείς δεν μπορεί να ξέρει από πριν. Ανάλογα την αντοχή του αντιπάλου. Μπορεί ο αντίπαλος να είναι τόσο ψόφιος που να αρκούν μερικές χιλιάδες. Μπορεί να χρειάζονται περισσότεροι, ίσως και λιγότεροι αν ξέρουν τι θέλουν και πως να το πετύχουν. Εκτός από την ποσότητα ίσως είναι πιο αναγκαία και αποτελεσματική μια καλύτερη ποιότητα.
Και κάτι τελευταίο για τις συγκρούσεις. Σίγουρα το κίνημα αξίζει κάτι περισσότερο από μισή ώρα στο σύνταγμα και ένα τέταρτο στην Πατησίων. Και όταν ανάβουν οι κάδοι στα Εξάρχεια καλό είναι να μένει και κανείς από πίσω. Ο κόσμος είναι χορτασμένος από συμβολικές συγκρούσεις μερικών λεπτών που συνοδεύονται μάλιστα και από δυσανάλογα μεγαλύτερες απώλειες. Αν κανείς θεωρεί τα οδοφράγματα ένα μέσο, ας μάθει πρώτα να τα στήνει και να τα υπερασπίζεται. Επίσης να μάθει ότι η φωτιά δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση, εκτός και αν η διοξίνη των σκουπιδιών διεγείρει τα επαναστατικά ένστικτα και κάνει καλό στα πνευμόνια. Αλλά τι συζητάμε τώρα, λες και κάθεται κανείς πίσω από τα καμένα σκουπίδια. Το χτυπάω και φεύγω μπορεί να δίνει εικόνες στο πρακτορείο Reuters, αλλά δεν φτάνει για τίποτα περισσότερο. Αυτό δεν είναι μομφή στο χώρο που επιλέγει τέτοιες μορφές δράσεις, αλλά στην αριστερά να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες που της αναλογούν στο δρόμο. Αλλά πώς να οξύνεις τη σύγκρουση όταν δεν έχεις καμία διάθεση να κυβερνήσεις. Μα εμείς θα κυβερνήσουμε; Θα υποκαταστήσουμε τον κυρίαρχο “λαό”; Ο λαός θα κυβερνήσει όταν πάρει την “υπόθεση στα χέρια του”. Εμείς απλώς θα χαιρόμαστε. Μέχρι τότε ας μας δίνουν τα αφεντικά ότι τους περισσεύει και τα ΜΑΤ χημεία για να βάλουμε μυαλό.

Κ. Μαραγκός

Πηγή

Άγριες συγκρούσεις σε Ελλάδα και Ιταλία

Μαρτυρίες απο Ελλάδα:

"O κόσμος που κατέβηκε σήμερα ήταν τουλάχιστον τριακόσιες χιλιάδες(300.000).Όχι τόσος όσο την 5 Μάη αλλά σίγουρα η μεγαλύτερη συγκέντρωση μετά την 5 Μάη. Το ΠΑΜΕ δεν είχε ούτε το ένα δέκατο αυτού του κόσμου. Πρωτοφανές και ελπιδοφόρο!

Οι συγκρούσεις άγριες αλλά στοχευμένες.Δεν πετάχτηκαν μολότωφ σε κτίρια αλλά σε μπαστοαμάξια ή σε μπάτσους. ΜΠΡΑΒΟ!

Πρωτοφανής η παρουσία ασφαλιτών που για πρώτη φορά έδρασαν τόσο απροκάλυπτα δίπλα σε μπάτσους.(νέα χουντικά κόλπα) Ενώ είχε περασει πολύ ώρα (κατά τις 4) κόσμος κράταγε στην ομόνοια για να μην ανοιξει η κυκλοφορία και για να απασχολεί αστυνομικές δυνάμες.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: καποια στιγμή εμφανίζεται ένα κόκκινο αμάξι-σαν μικρο πυροσβεστικο;- που κατέβαινε μόνο του την πανεπιστημίου και τράβαγε φωτογραφίες!(άλλα χουντικά κόλπα) Όταν ο κόσμος αντιληφθηκε τι έκανε αυτό όρμηξε με ταχύτητα πάνω στον κόσμο! Παραλίγο θα είχαμε νεκρό.

Πρωτόλεια εκτίμηση: μια υπέροχη μέρα με μαζικότητα και συγκρούσεις.
Το ΠΑΜΕ ψόφησε μόνο του. Το νήμα από την 5 Μάη το ξαναπιασαμε επιτελους.
Όλοι οι σύντροφοι ήταν συγκινητικοί και παληκάρια. Έρχονται τα καλύτερα και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Επιτέλους με ψηλά το κεφάλι και το ηθικό και αισιοδοξοι όσο ποτέ άλλοτε.

Μήνυμα της μέρας:κουφάλες γυρίσαμε και τώρα δεν σας σώζει τίποτα!"

"Και γω θα συμφωνησω οτι η πορεια ηταν μικροτερη σε μαζα απ αυτη της 5 Μαη.Ειδικα το παμε σημερα δεν πρεπει να χε και πολυ πανω απ τα μισα προβατα που παρεσυρε το Μαιο (και καλο και κακο αυτο) .

Κατα τ 'αλλα οι επιθεσεις ηταν στοχευμενες,ο κοσμος δε μασησε στις συγκρουσεις και μαλιστα σε πολλες περιπτωσεις ετρεψε τους μπατσους σε ατακτη φυγη.Καμμενη κλουβα,2 καμμενες μηχανες διας,καποιες καταστραμμενες μηχανες δελτα και διας και αρκετα ενθυμια απο τον εξοπλισμο των μπατσων,δεν ειναι πραγματα που συμβαινουν και καθε μερα..

Ο κοσμος γενικα εξοργισμενος (αυτο ελειπε) ,δε μασησε ουτε απο καιρο ουτε απο κρατικη τρομοκρατια και σταθηκε αξιοπρεπως στο δρομο.Δεν πρεπει να εχουμε την απαιτηση απο ολα τα μπλοκ να κατεβαινουν με συγκρουσιακες διαθεσεις ,καθως αυτο δε γινεται για αντικειμενικους λογους.

Επισης μ'αρεσε αρκετα και η πρωτοβουλια των πρωτοβαθμειων σωματειων να κατευθυνθουν μετα το τελος της πορειας προς γσεε,μια κινηση που χε ανταποκριση.Η συμπεριφορα του κοσμου (κυριως ΑΚαπιτες για να τα λεμε ολα) στη συναντηση με τους μπατσους Αλεξανδρας και Πατησσιων ηταν παραδειγματικη και εδειξε οτι οταν ειμαστε ο ενας διπλα στον αλλον μπορουμε να κανουμε καλα τα γουρουνια και χωρις μπουκαλια."

ενημέρωση

Υλικό απο την απεργία (Φωτογραφίες και βίντεο)

Επεισόδια στη Ρώμη

Πετώντας πέτρες και μπουκάλια απάντησαν δεκάδες χιλιάδες εξαγριωμένοι Ιταλοί πολίτες στη δεύτερη ψήφο εμπιστοσύνης που έλαβε σήμερα από τη Γερουσία ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αντικυβερνητικοί διαδηλωτές και αστυνομικές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωπες, με τις τελευταίες να προχωρούν σε εκτεταμένη χρήση χημικών.

Ο Καβαλιέρε κατάφερε σήμερα να προσπεράσει και τον δυσκολότερο «σκόπελο», δηλαδή την κρίσιμη ψηφοφορία στην ιταλική Βουλή των Αντιπροσώπων, για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, με οριακή πάντως πλειοψηφία.

Χιλιάδες Ιταλοί βγήκαν στους δρόμους μετά την ψηφοφορία, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές σε σταθμευμένα οχήματα. Διαδηλωτές και αστυνομία συγκρούστηκαν και μικρές εστίες φωτιάς εκδηλώθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης.

Πριν από την ψηφοφορία, η αστυνομία απέκλεισε το κέντρο της Ρώμης. Οχήματα της αστυνομίας περικύκλωσαν επίσης την επίσημη οικία του Ιταλού πρωθυπουργού και απέκλεισαν τους δρόμους γύρω από την προσωπική του κατοικία. Ελικόπτερα πετούσαν πάνω από την πόλη, πραγματοποιώντας ελέγχους.

Μεταξύ των διαδηλωτών βρίσκονταν και φοιτητές, διαμαρτύρονταν για τη γενικότερη κυβερνητική πολιτική, αλλά και τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις στην ανώτατη εκπαίδευση.

Στη Ρώμη, σχεδόν 100.000 άνθρωποι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διοργανωτών, βγήκαν στους δρόμους. Επρόκειτο κυρίως για φοιτητές, αλλά και άνεργους και κατοίκους της πόλης Λ' Άκουιλα, που επλήγη από το σεισμό του Απριλίου του 2009. Περίπου 40 διαδηλωτές τραυματίστηκαν, ενώ σημειώθηκαν και τραυματισμοί περίπου 50 αστυνομικών στο κέντρο της Ρώμης.

Κινητοποιήσεις φοιτητών έλαβαν χώρα και σε άλλες ιταλικές πόλεις. Στο Παλέρμο, εκατοντάδες μαθητές λυκείου και φοιτητές κατέλαβαν το διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου διακόπτοντας για μικρό χρονικό διάστημα τη λειτουργία του, ενώ άλλοι κατέλαβαν το σιδηροδρομικό σταθμό.

Στο Μιλάνο, περίπου 50 φοιτητές συγκεντρώθηκαν μπροστά στο Χρηματιστήριο.

Στο Τορίνο, οι διαδηλωτές περικύκλωσαν το πρώτο ιταλικό κοινοβούλιο.

πηγή

Υλικό απο την πορεία στη Ρώμη (φωτογραφίες και βίντεο)

Κοπή Δέντρων στην Πλατεία Σολωμού

Ξεκίνησαν με κοπή δεντρών τα έργα αναδιαμόρφωσης της Πλατείας Σολωμού

Βλέπουμε ότι έχουν ξεκινήσει τα έργα αναδιαμόρφωσης της Πλατείας Σολωμού. Ήδη το τμήμα του έργου απέναντι από το ξενοδοχείο Holiday Inn φαίνεται ότι έχει ολοκληρωθεί και η αποκοπή δεκάδων δέντρων έχει ήδη γίνει... Στην πλατεία Σολωμού, παρόλο που έχουν αναρτηθεί ψηλά σίδερα που εμποδίζουν τη θέα προς την πλατεία Σολωμού, το πράσινο φαίνεται να μειώνεται μέρα με τη μέρα. Κάποια δέντρα έχουν σίγουρα κοπεί τελείως, ενώ άλλα έχουν απογυμνωθεί από τα κλαδιά/φύλλα τους και άγνωστο εάν και αυτά θα έχουν την ίδια μοίρα... Δείτε τις φωτο της πλατείας Σολωμού πριν την κοπή δέντρων. Επίσης φωτο μετά την κοπή δέντρων απέναντι από Holiday Inn...

ΠΡΙΝ το ξεκίνημα των έργων:

και ΜΕΤΑ...

έργα απέναντι απο το Holiday inn



Επίσης, δέντρα που θα κοπούν με την ανάπλαση της Πλατείας Ελευθερίας:

Απο την τάφρο δυτικά της Πλατείας Ελευθερίας

Πληροφορίες - Φωτογραφίες απο το group: Save Nicosia's trees

H θέση μας για την ανάπλαση της Λευκωσίας:

Το σχέδιο ανάπλασης της πλατείας προβλέπει την κοπή των δέντρων του πάρκου και την δημιουργία μαγαζιών, την καταστροφή ιστορικών μνημείων και κομμάτι του ενετικού τείχους που βρίσκεται εκεί, και το κτίσιμο τεράστιας, τσιμεντένιας αερογέφυρας για τα αυτοκίνητα. Το καλοκαίρι η κατάσταση θα είναι ανυπόφορη με την απουσία δέντρων και την ύπαρξη τόσων τόνων τσιμέντου. Τα δέντρα αυτά προσφέρουν δροσιά και πάνω απ’ όλα ζωή. Αυτά είναι που δημιουργούν μια ωραία πλατεία. Σπαταλούμε τόσα λεφτά για να αφαιρέσουμε ότι πιο σημαντικό υπάρχει εκεί.

συνέχεια: για μια ανθρώπινη πόλη

Δε χρειάζεσαι μετεωρολόγο να σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος (Πανευρωπαϊκό κάλεσμα για δράση)

Δε χρειάζεσαι μετεωρολόγο να σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος. Καταλήψεις των πανεπιστημίων παντού στην Ευρώπη, μπλοκαρίσματα πόλεων, άγριες διαδηλώσεις, οργή. Αυτή είναι η απάντηση μιας γενιάς της οποίας θέλουν να καταστρέψουν το μέλλον με χρέη για τις σπουδές, περικοπές του κράτους πρόνοιας και αύξηση των διδάκτρων.

Η αποφασιστικότητα των χιλιάδων φοιτητών στο Λονδίνο και η οργή αυτών που επιτέθηκαν στο κτίριο της ιταλικής Γερουσίας κατά της λιτότητας και των περικοπών στην εκπαίδευση έχουν φέρει το ζήτημα στο προσκήνιο. Αυτό συμβαίνει όταν καταλαβαίνεις πως το μέλλον το κερδίζεις όταν αποφασίζεις συλλογικά να πάρεις το ρίσκο του αγώνα.

Οι εκπληκτικοί αγώνες που ζούμε μπορούν να φανερώσουν ένα παρόν με ένταση που υπερβαίνει τη γραμμικότητα του χρόνου. Αρνούμενοι την επισφαλή συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε μπορούμε να πραγματώσουμε μια έφοδο στο μέλλον!

Δεν θέλουμε να χρεωθούμε, δε θέλουμε να πληρώνουμε παραπάνω δίδακτρα για σπουδές στο Λονδίνο, ή στο Παρίσι, τη Βιέννη, την Αθήνα, τη Μαδρίτη, το Δουβλίνο, τη Λισαβόνα. Αυτό το ευρωπαϊκό κίνημα αρνείται τις πολιτικές λιτότητας, αρνείται να πνιγεί στα χρέη για αυτούς τους άθλιους πολιτικούς. Στον αγύριστο όλοι τους!

Δε χρειάζεσαι μετεωρολόγο να σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος. Καταλήψεις των πανεπιστημίων παντού στην Ευρώπη, μπλοκαρίσματα πόλεων, άγριες διαδηλώσεις, οργή. Αυτή είναι η απάντηση μιας γενιάς της οποίας θέλουν να καταστρέψουν το μέλλον με χρέη για τις σπουδές, περικοπές του κράτους πρόνοιας και αύξηση των διδάκτρων.

Η αποφασιστικότητα των χιλιάδων φοιτητών στο Λονδίνο και η οργή αυτών που επιτέθηκαν στο κτίριο της ιταλικής Γερουσίας κατά της λιτότητας και των περικοπών στην εκπαίδευση έχουν φέρει το ζήτημα στο προσκήνιο. Αυτό συμβαίνει όταν καταλαβαίνεις πως το μέλλον το κερδίζεις όταν αποφασίζεις συλλογικά να πάρεις το ρίσκο του αγώνα.

Οι εκπληκτικοί αγώνες που ζούμε μπορούν να φανερώσουν ένα παρόν με ένταση που υπερβαίνει τη γραμμικότητα του χρόνου. Αρνούμενοι την επισφαλή συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε μπορούμε να πραγματώσουμε μια έφοδο στο μέλλον!

Δεν θέλουμε να χρεωθούμε, δε θέλουμε να πληρώνουμε παραπάνω δίδακτρα για σπουδές στο Λονδίνο, ή στο Παρίσι, τη Βιέννη, την Αθήνα, τη Μαδρίτη, το Δουβλίνο, τη Λισαβόνα. Αυτό το ευρωπαϊκό κίνημα αρνείται τις πολιτικές λιτότητας, αρνείται να πνιγεί στα χρέη για αυτούς τους άθλιους πολιτικούς. Στον αγύριστο όλοι τους!

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Ρώμη πρώτα απλώθηκε στην Αθήνα και το Παρίσι, μετά στο Δουβλίνο και το Λονδίνο. Είναι η έκρηξη ενός κινήματος που μιλά την ίδια γλώσσα, η ίδια γενιά που εξεγείρεται, που κατοικεί σε διαφορετικές πόλεις αλλά μοιράζεται την ίδια αποφασιστικότητα για αγώνα. “Επιπλέοντας σαν πεταλούδα και τσιμπώντας σαν μέλισσα”.

Πρέπει να συναντηθούμε και να επινοήσουμε μια νέα πολιτική γραμματική ενάντια στην αδυναμία του Έθνους-κράτους και της στρατηγικής τους για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η απάντησή τους είναι απλά λιτότητα, περικοπές και χρέη.

Στην Ιταλία, έχουμε καταλάβει όχι μόνο πανεπιστήμια, αλλά έχουμε επίσης μπλοκάρει αυτοκινητόδρομους και την κινητικότητα της χώρας, προκειμένου να επεκτείνουμε τους αγώνες εκτός των εθνικών συνόρων και στην Ευρώπη και πέραν αυτής. Η κινητικότητα των αγώνων ζει μέσα στα μητροπολιτικά μπλοκ και τις άγριες διαδηλώσεις στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Ρώμη.

Αυτό το φθινόπωρο, ζούμε ένα πραγματικό ευρωπαϊκό φοιτητικό κίνημα, το οποίο είναι πολύμορφο και ριζοσπαστικό, πραγματικά ετερογενές. Οι κοινές του διεκδικήσεις προέρχονται από μια διαμαρτυρία γεννημένη εν τω μέσω της κρίσης, και που αποτελει την πιο θαρραλέα απάντηση. Ένας αγώνας που συντίθεται από διαφορετικούς μεταξύ τους αγώνες, ετερογενή κομμάτια που διεκδικούν περισσότερες υποτροφίες για τους φοιτητές και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο για όλους.

Μέσα στο μπλοκ του βιβλίου μια νέα γενιά αναγνώρισε και βρήκε τον εαυτό της μέσω της διαμαρτυρίας. Σήμερα, σε πολλές πόλεις, το Ιταλικό φοιτητικό κίνημα δείχνει κάτι παραπάνω από απλή αλληλεγγύη. Αυτό συμβαίνει επειδή ο αγώνας σας είναι και δικός μας. Σε όλη την Ευρώπη οι φοιτητές είναι ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, την ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου και τις περικοπές στην εκπαίδευση. Δεν είστε μόνοι στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα ευρωπαϊκό γεγονός, μια νέα γενιά δεν θέλει να σταματήσει. Έχουμε τη δύναμη που χρειάζεται ν’ αλλάξει ο κόσμος και έχουμε την ευφυΐα να το κάνουμε. Αυτό είναι μόνο η αρχή!

Προτείνουμε στους φοιτητές, τους ερευνητές, όσους εργάζονται σε καθεστώς επισφάλειας και τους διδακτορικούς φοιτητές το από κοινού στήσιμο μιας πανευρωπαϊκής συνάντηση στις αρχές του 2011. Να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να μετατρέψουμε αυτόν τον άνεμο σε καταιγίδα!

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Ρώμη πρώτα απλώθηκε στην Αθήνα και το Παρίσι, μετά στο Δουβλίνο και το Λονδίνο. Είναι η έκρηξη ενός κινήματος που μιλά την ίδια γλώσσα, η ίδια γενιά που εξεγείρεται, που κατοικεί σε διαφορετικές πόλεις αλλά μοιράζεται την ίδια αποφασιστικότητα για αγώνα. “Επιπλέοντας σαν πεταλούδα και τσιμπώντας σαν μέλισσα”.

Πρέπει να συναντηθούμε και να επινοήσουμε μια νέα πολιτική γραμματική ενάντια στην αδυναμία του Έθνους-κράτους και της στρατηγικής τους για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η απάντησή τους είναι απλά λιτότητα, περικοπές και χρέη.

Στην Ιταλία, έχουμε καταλάβει όχι μόνο πανεπιστήμια, αλλά έχουμε επίσης μπλοκάρει αυτοκινητόδρομους και την κινητικότητα της χώρας, προκειμένου να επεκτείνουμε τους αγώνες εκτός των εθνικών συνόρων και στην Ευρώπη και πέραν αυτής. Η κινητικότητα των αγώνων ζει μέσα στα μητροπολιτικά μπλοκ και τις άγριες διαδηλώσεις στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Ρώμη.

Αυτό το φθινόπωρο, ζούμε ένα πραγματικό ευρωπαϊκό φοιτητικό κίνημα, το οποίο είναι πολύμορφο και ριζοσπαστικό, πραγματικά ετερογενές. Οι κοινές του διεκδικήσεις προέρχονται από μια διαμαρτυρία γεννημένη εν τω μέσω της κρίσης, και που αποτελει την πιο θαρραλέα απάντηση. Ένας αγώνας που συντίθεται από διαφορετικούς μεταξύ τους αγώνες, ετερογενή κομμάτια που διεκδικούν περισσότερες υποτροφίες για τους φοιτητές και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο για όλους.

Μέσα στο μπλοκ του βιβλίου μια νέα γενιά αναγνώρισε και βρήκε τον εαυτό της μέσω της διαμαρτυρίας. Σήμερα, σε πολλές πόλεις, το Ιταλικό φοιτητικό κίνημα δείχνει κάτι παραπάνω από απλή αλληλεγγύη. Αυτό συμβαίνει επειδή ο αγώνας σας είναι και δικός μας. Σε όλη την Ευρώπη οι φοιτητές είναι ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, την ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου και τις περικοπές στην εκπαίδευση. Δεν είστε μόνοι στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα ευρωπαϊκό γεγονός, μια νέα γενιά δεν θέλει να σταματήσει. Έχουμε τη δύναμη που χρειάζεται ν’ αλλάξει ο κόσμος και έχουμε την ευφυΐα να το κάνουμε. Αυτό είναι μόνο η αρχή!

Προτείνουμε στους φοιτητές, τους ερευνητές, όσους εργάζονται σε καθεστώς επισφάλειας και τους διδακτορικούς φοιτητές το από κοινού στήσιμο μιας πανευρωπαϊκής συνάντηση στις αρχές του 2011. Να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να μετατρέψουμε αυτόν τον άνεμο σε καταιγίδα!

Πανευρωπαϊκό κάλεσμα για δράση απο Ιταλία

πηγή

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

Ημερίδα: Νεο-Φασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ημερίδα: Νεο-Φασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία οργανώνει ημερίδα με τίτλο: Νεο-Φασισμός στην Ευρώπη και την Κύπρο. Πορεία, εξέλιξη και σημερινές προκλήσεις.

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Πολυδύναμο Κέντρο Λευκωσίας (παρά την Πύλη Αμμοχώστου)

14:00 – 20:00

Το επίκαιρο θέμα του νέο-φασισμού θα απασχολήσει την ημερίδα για την εμφάνιση, την πορεία και την εξέλιξη της φασιστικής απειλής στην Ευρώπη και την Κύπρο. Πανεπιστημιακοί, ερευνητές, εκπαιδευτικοί και πολιτικοί παρουσιάζουν την ιστορική πορεία και αναλύουν το φαινόμενο στο χτες και το σήμερα με σκοπό την ανάδειξη των πολλαπλών εκφράσεών του και την σχέση του με τις σημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή και Κυπριακή κοινωνία.

Στόχος της ημερίδας πέρα από την παρουσίαση και ανάλυση ιστορικών και σύγχρονων στοιχείων, είναι η συζήτηση για την κατανόηση του φαινομένου, τους τρόπους και τις δυνατότητες ενημέρωσης και αντιμετώπισης των διαφόρων εκφράσεών του σήμερα.

Στον χώρο της εκδήλωσης θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας και θα γίνονται προβολές, ενώ στο διάλειμμα θα προσφερθούν φαγητό και ποτά.

Πρόγραμμα Ημερίδας

14:10 – 14:30 Εισαγωγή Ημερίδας:

Σταύρος Τομπάζος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

14:30 – 15:15 Πρώτο Μέρος: Ιστορική Παρουσίαση

Ρολάνδος Κατσιαούνης, Ιστορικός

Μακάριος Δρουσιώτης, Δημοσιογράφος-Ερευνητής

Τάκης Χατζηδημητρίου, Πολιτικός

15:15 – 16:00 Συζήτηση

Συντονισμός: Μιχάλης Μιχαήλ, Δημοσιογράφος-Ερευνητής

16:00 – 17:00 Διάλειμμα

17:10 – 17:30 Εισαγωγή δεύτερου μέρους

Αντώνης Έλληνας, Πανεπιστήμιο Κύπρου

17:30 – 18:30 Δεύτερο Μέρος: Προκλήσεις του Σήμερα

Νίκος Τριμικλινιώτης, Παρατηρητήριο κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας

Δώρος Πολυκάρπου, Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό

Γρηγόρης Ιωάννου, Εκπαιδευτικός-Ερευνητής

Πάυλος Πάυλου, Εκπαιδευτικός-Ερευνητής

18:30 – 19:00 Συζήτηση

Συντονισμός: Κωνσταντίνα Ζάνου, Ιστορικός

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία

Τηλ. 99380819, 99583947

6 Δεκέμβρη 2010: Πριν από 2 χρόνια σκοτώσαν έναν από μας!

Υλικό για τον Δεκέμβρη του 2008 (ρεπορτάζ, αναλύσεις, βίντεο)
εδώ

ενημέρωση απο τις πορείες σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη
εδώ

Το πρωί του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, σε ένα συμπόσιο ψυχοθεραπευτών για τα προβλήματα της νεολαίας στο κέντρο της Αθήνας το μήνυμα ήταν σαφές: Η κοινωνικοπολιτική πίεση που ασκείται στους νέους ανθρώπους ήταν αναπόφευκτο πως, κάποια στιγμή, θα ξέσπαγε με απρόβλεπτες συνέπειες.

Λίγες ώρες αργότερα, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός στην περιοχή των Εξαρχείων από τις σφαίρες του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα, πυροδοτώντας σχεδόν πρωτόγνωρες βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις, σε ολόκληρη της χώρα.

Το «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» επιστρέφει, μετά από δυο χρόνια απουσίας, με το διεισδυτικό, αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ «Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας» για τα γεγονότα εκείνων των ημερών που περιλαμβάνει:

• Τα πολιτικά παρασκήνια και τον στρατιωτικό Νόμο που συζητήθηκε ως λύση στις κυβερνητικές συσκέψεις.
• Τις προσπάθειες συγκάλυψης της στυγερής δολοφονίας.
• Τις εξελίξεις στη δίκη. που κατέληξε στην τιμωρία των φυσικών αυτουργών.
• Τα σοβαρά ερωτηματικά που υπάρχουν για τα κίνητρα των τελευταίων.

Ηταν η «κακή στιγμή» ή προσχεδιασμένο έγκλημα; Βίντεο,φωτογραφίες και μαρτυρίες που έρχονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα.

ΡΧΣ: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσας δολοφονίας
Uploaded by tvxorissinora. - Discover more TV shows and web video.