Δε χρειάζεσαι μετεωρολόγο να σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος (Πανευρωπαϊκό κάλεσμα για δράση)

Δε χρειάζεσαι μετεωρολόγο να σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος. Καταλήψεις των πανεπιστημίων παντού στην Ευρώπη, μπλοκαρίσματα πόλεων, άγριες διαδηλώσεις, οργή. Αυτή είναι η απάντηση μιας γενιάς της οποίας θέλουν να καταστρέψουν το μέλλον με χρέη για τις σπουδές, περικοπές του κράτους πρόνοιας και αύξηση των διδάκτρων.

Η αποφασιστικότητα των χιλιάδων φοιτητών στο Λονδίνο και η οργή αυτών που επιτέθηκαν στο κτίριο της ιταλικής Γερουσίας κατά της λιτότητας και των περικοπών στην εκπαίδευση έχουν φέρει το ζήτημα στο προσκήνιο. Αυτό συμβαίνει όταν καταλαβαίνεις πως το μέλλον το κερδίζεις όταν αποφασίζεις συλλογικά να πάρεις το ρίσκο του αγώνα.

Οι εκπληκτικοί αγώνες που ζούμε μπορούν να φανερώσουν ένα παρόν με ένταση που υπερβαίνει τη γραμμικότητα του χρόνου. Αρνούμενοι την επισφαλή συνθήκη στην οποία βρισκόμαστε μπορούμε να πραγματώσουμε μια έφοδο στο μέλλον!

Δεν θέλουμε να χρεωθούμε, δε θέλουμε να πληρώνουμε παραπάνω δίδακτρα για σπουδές στο Λονδίνο, ή στο Παρίσι, τη Βιέννη, την Αθήνα, τη Μαδρίτη, το Δουβλίνο, τη Λισαβόνα. Αυτό το ευρωπαϊκό κίνημα αρνείται τις πολιτικές λιτότητας, αρνείται να πνιγεί στα χρέη για αυτούς τους άθλιους πολιτικούς. Στον αγύριστο όλοι τους!

Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Ρώμη πρώτα απλώθηκε στην Αθήνα και το Παρίσι, μετά στο Δουβλίνο και το Λονδίνο. Είναι η έκρηξη ενός κινήματος που μιλά την ίδια γλώσσα, η ίδια γενιά που εξεγείρεται, που κατοικεί σε διαφορετικές πόλεις αλλά μοιράζεται την ίδια αποφασιστικότητα για αγώνα. “Επιπλέοντας σαν πεταλούδα και τσιμπώντας σαν μέλισσα”.

Πρέπει να συναντηθούμε και να επινοήσουμε μια νέα πολιτική γραμματική ενάντια στην αδυναμία του Έθνους-κράτους και της στρατηγικής τους για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η απάντησή τους είναι απλά λιτότητα, περικοπές και χρέη.

Στην Ιταλία, έχουμε καταλάβει όχι μόνο πανεπιστήμια, αλλά έχουμε επίσης μπλοκάρει αυτοκινητόδρομους και την κινητικότητα της χώρας, προκειμένου να επεκτείνουμε τους αγώνες εκτός των εθνικών συνόρων και στην Ευρώπη και πέραν αυτής. Η κινητικότητα των αγώνων ζει μέσα στα μητροπολιτικά μπλοκ και τις άγριες διαδηλώσεις στο Λονδίνο, το Παρίσι, τη Ρώμη.

Αυτό το φθινόπωρο, ζούμε ένα πραγματικό ευρωπαϊκό φοιτητικό κίνημα, το οποίο είναι πολύμορφο και ριζοσπαστικό, πραγματικά ετερογενές. Οι κοινές του διεκδικήσεις προέρχονται από μια διαμαρτυρία γεννημένη εν τω μέσω της κρίσης, και που αποτελει την πιο θαρραλέα απάντηση. Ένας αγώνας που συντίθεται από διαφορετικούς μεταξύ τους αγώνες, ετερογενή κομμάτια που διεκδικούν περισσότερες υποτροφίες για τους φοιτητές και ένα δημόσιο πανεπιστήμιο για όλους.

Μέσα στο μπλοκ του βιβλίου μια νέα γενιά αναγνώρισε και βρήκε τον εαυτό της μέσω της διαμαρτυρίας. Σήμερα, σε πολλές πόλεις, το Ιταλικό φοιτητικό κίνημα δείχνει κάτι παραπάνω από απλή αλληλεγγύη. Αυτό συμβαίνει επειδή ο αγώνας σας είναι και δικός μας. Σε όλη την Ευρώπη οι φοιτητές είναι ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων, την ιδιωτικοποίηση του πανεπιστημίου και τις περικοπές στην εκπαίδευση. Δεν είστε μόνοι στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα ευρωπαϊκό γεγονός, μια νέα γενιά δεν θέλει να σταματήσει. Έχουμε τη δύναμη που χρειάζεται ν’ αλλάξει ο κόσμος και έχουμε την ευφυΐα να το κάνουμε. Αυτό είναι μόνο η αρχή!

Προτείνουμε στους φοιτητές, τους ερευνητές, όσους εργάζονται σε καθεστώς επισφάλειας και τους διδακτορικούς φοιτητές το από κοινού στήσιμο μιας πανευρωπαϊκής συνάντηση στις αρχές του 2011. Να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να μετατρέψουμε αυτόν τον άνεμο σε καταιγίδα!