Subscribe
Ένα σύντομο χρονικό των γεγονότων των τελευταίων ημερών, από 11/1 ως και 16/1. Για τις προηγούμενες ημέρες, εδώ.
Τρίτη 11 Ιανουαρίου: το καθεστώς στέλνει στρατεύματα στο προάστιο της Τύνιδας Ετταντχαμούν για να καταστείλει τις διαδηλώσεις, καθώς ο κόσμος ήταν τόσος που η αστυνομία δεν τα έβγαζε πέρα. Σε πολλές περιπτώσεις οι μπάτσοι πυροβόλησαν σε ευθεία βολή προς το πλήθος. Η δικηγόρος Σάλμα Αμπάσσι κατήγγειλε ότι άοπλοι διαδηλωτές δολοφονήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές.
Και στη Μπισέρτα, 15 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, υπήρξαν νεκροί από στοχευμένες βολές των αστυνομικών. Εξοργισμένοι διαδηλωτές έκαψαν δημοτικά κτίρια. Η αστυνομία απέκλεισε τις εισόδους και εξόδους της πόλης. Στην έξοδο της Τύνιδας προς την Μπισέρτα στήθηκαν οδοφράγματα για να αποτραπεί η έξοδος δυνάμεων καταστολής που θα είχαν σκοπό να κατευθυνθούν προς τα εκεί.
Τετάρτη 12 Ιανουαρίου: Τουλάχιστον οχτώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μόνο τη σημερινή μέρα. Πέντε στην πόλη Ντουζ, δύο στο Σφαξ και ένας στο Χαμμάμετ. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε όλα τα μέσα τρομοκράτησης και προπαγάνδας. Σε διάφορες πόλεις επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας (κάτι μας θυμίζει αυτό…) ενώ τα μέσα παραπληροφόρησης και τα παπαγαλάκια του καθεστώτος διέδιδαν φήμες για πραξικόπημα για να εκφοβίσουν τον κόσμο που ήταν στους δρόμους. Στην πόλη Σφαξ έγινε 24ωρη γενική απεργία και συγκρούσεις μέρα και νύχτα.
Στην πρωτεύουσα Τύνιδα εμφανίστηκαν τεθωρακισμένα, τζιπ και βαριά οπλισμένες δυνάμεις του στρατού για να καταστείλουν τους εξεγερμένους, οι οποίοι βρίσκονται παντού. Το καθεστώς έχει αρχίσει να χάνει τον έλεγχο ακόμα και του επιχειρησιακού τμήματος της κατάστασης. Ο Μπεν Αλί το έχει συνειδητοποιήσει και για σε μία προσπάθεια να σώσει την παρτίδα καθαιρεί τον Υπουργό Εσωτερικών και απελευθερώνει τους συλληφθέντες της εξέγερσης. Και ο αρχηγός του στρατού καταλαβαίνει τι γίνεται και αρνείται να δώσει εντολές για καταστολή της εξέγερσης. Σύμφωνα με πληροφορίες των δικτύων αντιπληροφόρησης και ακτιβιστών, αρκετές μονάδες του στρατού συμμετέχουν στην καταστολή.
Στην κεντρική και νότια Τυνησία, όπου η φτώχεια και η ανεργία είναι ιδιαίτερα αυξημένες, η γνώμη του κόσμου είναι ότι ο μονάρχης πρέπει να φύγει από την εξουσία γιατί δεν τήρησε όσα είχε υποσχεθεί. Στις περιοχές αυτές δεν υπήρχαν ούτε φωτογραφίες ούτε γιγαντοαφίσες του Μπεν Αλί σε προσόψεις και εσωτερικούς χώρους μαγαζιών όπως στα βόρεια, όπου στις αρχές του μήνα πολλοί μιλούσαν για παράσιτα και μέλη της αντιπολίτευσης όταν αναφέρονταν στους διαδηλωτές. Μετά άλλαξαν στάση. Στην αρχή λίγοι ήταν αυτοί που μίλαγαν. Όσο περνούσε ο καιρός όλο και περισσότεροι ήθελαν να σου απαντήσουν όταν τους ρώταγες πληροφορίες για την κατάσταση που επικρατεί και ποια είναι η γνώμη τους. Το ολοένα και αυξανόμενο ποσοστό ανεργίας (και ιδιαίτερα των νέων αποφοίτων πανεπιστημίου-αξίζει να σημειωθεί οτι ο μέσος όρος ηλικίας είναι κοντά στα 26 χρόνια ενώ λίγο περισσότερο απο το ¼ του πληθυσμού ειναι κάτω των 15 ετών) σε σχέση και με τις υψηλες τιμές των προιοντων (όπου πλέον δεν επιδοτούνται πια οι τιμές των βασικών προϊόντων), οι χαμηλοί βασικοί μισθοί περίπου στα 150 ευρώ (για όσους είχαν δουλειά!), η ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων σε συνδυασμό με τα κυβερνητικά σκάνδαλα και την καταχρηση του δημοσίου χρήματος ,η έλλειψη κοινωνικής δικαίωσης, η καταπατηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και η μη τήρηση των προεκλογικών υποσχέσεων απο το κράτος, είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και την απώλεια της αξιοπιστίας της, γεγονός που είχε αρχίζει να εξαγριώνει τον λαο και να τον κάνει να μοιάζει με ενα καζάνι που βράζει μέχρι να φτάσει στην σημερινή εξέγερση.
Πέμπτη 13 Ιανουαρίου: Ο Μπεν Αλί και η χούντα του καταβάλλουν την ύστατη προσπάθεια να σώσουν το τομάρι τους. Ανακοινώνει ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2014, μειώσεις τιμών στο ψωμί, το γάλα και τη ζάχαρη και ότι έχει δοθεί εντολή στις δυνάμεις καταστολής να μην πυροβολούν τους διαδηλωτές, εκτός αν βρίσκονται σε άμυνα! Κι αυτό ύστερα από μια εκατόμβη νεκρών και χιλιάδες τραυματίες. Ο κόσμος βγαίνει και πάλι στους δρόμους αψηφώντας την απαγόρευση κυκλοφορίας και απαλλοτριώνει επαύλεις, σουπερμάρκετ και πολυκαταστήματα, στην Τύνιδα, στην Μπισέρτα, στη Σολιμέν, στη Ναμπούλ, στο Χαμμάμ Τσατ και σε άλλες πόλεις. Σε αυτήν την τελευταία πόλη πυρπολήθηκαν τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος και απαλλοτριώθηκαν εμπορεύματα σε καταστήματα ειδών πολυτελείας. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις, στις ακριβές συνοικίες η άρχουσα τάξη τρέμει. Τα τρόφιμα είναι ελάχιστα, οι ειδήσεις για ακόμα περισσότερους νεκρούς και τραυματίες και για κήρυξη νέας γενικής απεργίας διαδίδονται γρήγορα
.
Στην πόλη Γκάμπες οι εξεγερμένοι πυρπολούν το δικαστικό μέγαρο. Έξι άνθρωποι πέφτουν νεκροί στην πόλη αυτή κατά τη διάρκεια των οδομαχιών. Στην πόλη Μπουμχελ, 15 χιλιόμετρα νότια της Τύνιδας, ένας 18χρονος που γυρνούσε στο σπίτι του 20 λεπτά μετά την έναρξη της απαγόρευσης κυκλοφορίας, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από ένα μπάτσο. Στην πρωτεύουσα Τύνιδα οι νεκροί ξεπερνούν τους 66 από την αρχή της εξέγερσης. Συγκρούσεις με πυροβολισμούς και άγνωστο μέχρι σήμερα αριθμό νεκρών και τραυματιών, έγιναν στην πανεπιστημιούπολη και σε πολλά προάστια της πρωτεύουσας. Το πρωί αποσύρθηκε ο στρατός από την πόλη για να επιστρέψει το βράδυ, αφού διαθέτει καλύτερο εξοπλισμό από την αστυνομία για νυχτερινές επιχειρήσεις. Στην πόλη Ντεγκέτς το καθεστώς απαγόρευσε μία διαδήλωση. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, συγκρούστηκε με την αστυνομία και έκαψε κυβερνητικά κτίρια. Στην Μπισέρτα υπήρξαν τουλάχιστον δύο νεκροί κατά τη διάρκεια των νυχτερινών οδομαχιών. Στην Τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Τυνησίας, Σουσε, κηρύχθηκε γενική απεργία. Το βράδυ υπήρξαν τουλάχιστον δύο νεκροί από πυροβολισμούς. Τα συνθήματα δεν περιορίζονται στην απαίτηση της παραίτησης του Μπεν Αλί. Αναφέρονται σε διάφορες πηγές ότι στις διαδηλώσεις ακούστηκαν συνθήματα κατά του ΔΝΤ, της αστυνομικής καταστολής, της φτώχειας, της ακρίβειας, της ανεργίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.
Παρασκευή 14 Ιανουαρίου: Πάνω από 70 είναι οι νεκροί από την αρχή της εξέγερσης. Η γενική απεργία έχει πολύ μεγάλη επιτυχία. Η συγκέντρωση απλώνεται σε όλο σχεδόν το κέντρο της πόλης. Παρότι έχει καλεστεί από την UGT Τυνησίας, δεν υπάρχουν ούτε πανό, ούτε ομιλητές. Στις συγκρούσεις στην πρωτεύουσα Τύνιδα η αστυνομία σχεδόν εξαντλεί τα αποθέματα χημικών(κι αυτό κάτι μας θυμίζει). Ο κόσμος πετά νερό από τα μπαλκόνια για να περιορίσει την επίδραση των χημικών. Οι διαδηλωτές οπισθοχωρώντας πετούν βροχή από πέτρες στα ΜΑΤ που είναι παρατεταγμένα μπροστά από τα υπουργεία Τουρισμού και Εσωτερικών. Αστυνομικά οχήματα και ΙΧ με παρακρατικούς πιστούς στον Αλί διασχίζουν το κέντρο της πρωτεύουσας με μεγάλη ταχύτητα πυροβολώντας στον αέρα και παρασέρνοντας αρκετούς διαδηλωτές και περαστικούς(τελικά παντού ίδιοι είναι). Πυρπολούνται αστυνομικά τμήματα στην πόλη Γκουλέτ και οι πολυτελείς κατοικίες της οικογένειας που κυβερνούσε μέχρι πριν από λίγες ώρες.
Στις φυλακές της πόλης Μοναστίρ, 165 χιλιόμετρα νότια της Τύνιδας, οι κρατούμενοι εξεγείρονται καίγοντας στρώματα και φωνάζοντας συνθήματα. Υπάρχουν τουλάχιστον 42 νεκροί, πολλοί από τους οποίους από πυροβολισμούς των δεσμοφυλάκων.
Oι Τυνησιακές αρχές άφησαν ελεύθερο την προσωπικότητα της αντιπολίτευσης Χαμμά Χαμμάμι, ηγέτη του απαγορευμένου Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Τυνησίας, τρεις μέρες μετά τη σύλληψη του, όπως είπε το κόμμα.Ο Μπεν Αλί προκηρύσσει εκλογές σε…μερικούς μήνες αλλά κανείς δεν τον παίρνει πια στα σοβαρά. Ο υπουργός εξωτερικών μιλά για κυβέρνηση εθνικής ενότητας και αφού εγκωμιάσει την πολυκομματική δημοκρατία, καλεί την αντιπολίτευση να συμμετέχει σ’ αυτήν. Ο στόχος είναι προφανής: δεν πρέπει να ξεφύγουν τα πράγματα από τα πλαίσια του κοινοβουλευτισμού. Τα ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά τους φυγαδεύουν τον Μπεν Αλί από την Τυνησία. Αφού κάνει μία στάση στη Σαρδηνία, βρίσκει κρησφύγετο στη Σαουδική Αραβία. Ο στρατός, μέσω της ανθρώπινης μαριονέτας του, τον πρωθυπουργό της χούντας, παίρνει την κατάσταση στα χέρια του. Ο πρωθυπουργός είναι το πιο πιστό σκυλί της άρχουσας τάξης και του στρατού και εδώ και 23 χρόνια έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Κηρύσσει την επικράτεια της Τυνησίας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, απαγορεύει τις δημόσιες συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων, γενικεύει τη νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη τη χώρα και επιτρέπει στις δυνάμεις καταστολής να πυροβολούν κατά βούληση όποιον κρίνουν ότι δεν υπάκουσε σε κάποια εντολή τους. Επιχειρείται απ’ όλον τον συρφετό της Εξουσίας η πάση θυσία ομαλή μετάβαση στον κοινοβουλευτισμό. Το Συνταγματικό Δικαστήριο προκηρύσσει εκλογές μέσα σε δύο μήνες και παραδίδει τη σκυτάλη της διακυβέρνησης στον πρόεδρο της Βουλής. Αυτός ορκίζεται πίστη στο Σύνταγμα και όλα τα σχετικά και κάνει έκκληση σε όλους τους τυνήσιους να επιδείξουν πνεύμα ενότητας και πατριωτισμό…Η απάντηση θα δοθεί στους δρόμους. Στην Τυνησία, στην Ελλάδα, παντού.
Σάββατο 15 Ιανουαρίου: Οι ίδιες εφημερίδες που μέχρι χθες στήριζαν το καθεστώς, τώρα πανηγυρίζουν για τη “νίκη του λαού”. Μία από αυτές μάλιστα προσέθεσε στον υπότιτλό της το χαρακτηρισμό ‘ανεξάρτητη’! Ο κόσμος στους δρόμους ανταλλάσει πληροφορίες, περιμένει υπομονετικά στην ουρά για να αγοράσει κάποια από τα λιγοστά τρόφιμα που υπάρχουν στα μαγαζιά που ανοίξανε, αυτοοργανώνεται στις γειτονιές. Οι επιτροπές αυτοάμυνας αναλαμβάνουν να εξουδετερώσουν τους 3.000 μπάτσους και παρακρατικούς της προσωπικής φρουράς του Μπεν Αλί, οι οποίοι μέχρι και χθες το βράδυ έκαναν τραμπουκισμούς, τραυμάτιζαν και σκότωναν άοπλους ανθρώπους. H πληροφόρηση μεταξυ των κατοίκων για την οργάνωση πορειών ήταν στόμα με στόμα και δίχως κάποιο καπέλωμα από κόμματα .Όλες οι συγκεντρώσεις στις πόλεις καλούσαν και μέσω διαδικτύου αλλά στα χωριά υπήρχε ραντεβού καθορισμένη ώρα στην κεντρική πλατεία. Υπάρχει συντονισμός και μέσω ίντερνετ και με συγκεντρώσεις εκπροσώπων των γειτονιών της ίδιας πόλης. Καθώς τα τοπικά ΜΜΕ δεν έδειχναν τίποτα παρά μόνο τις δηλώσεις του Μπεν Αλί, το μόνο που έδειχνε εικόνες και έκτακτα δελτία ήταν το Αλ τζαζίρα. Κανένα καθεστωτικό μέσο δε μιλάει γι’ αυτήν την αυτοοργανωμένη σύγκρουση του λαού με τους μισθοφόρους του καθεστώτος και με όσους επιχείρησαν να τελειώσει η εξέγερση με ένα νομότυπο πραξικόπημα. Όλα είναι ακόμα ρευστά.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου