Δημόσια Έργα : τριήμερο για την πόλη, την τέχνη, το δημόσιο χώρο

Εντός του κατακερματισμένου και δι-πολικού κέντρου της Λευκωσίας οι κληρονομιές του 20ου αιώνα και οι μεταμορφώσεις του 21ου, προκαλούν τη μοιρασμένη τούτη πόλη σε μια ενδοσκόπηση έναντι των αξιώσεων της ως παραγωγός στο διεθνές πολιτιστικό λεξιλόγιο/προσκήνιο και τα μελλοντικά αρχιτεκτονικά της βήματα. Απ’ την άλλη η τέχνη, αφήνοντας πίσω την πρόκληση των συστημάτων παράγωγης γνώσης, μέσω της αισθητικής εμπειρίας αναδιπλώνεται εξω-ιδρυματικά, διαλογικά, συνομιλητικά, δημόσια. Ένα ρόλο που μπορεί να αποκτήσει η τέχνη είναι να μας προκαλέσει να σκεφτούμε τον κόσμο μας εκ νέου, να μας προκαλέσει να αναθεωρήσουμε την αίσθηση της κοινότητας μας.

Πώς ανταποκρίνεται η Λευκωσία, με τις πολλαπλές και μοιρασμένες κοινότητές της σε αυτές τις εξελίξεις; Ποια είναι η ευθύνη μας ως καλλιτέχνες, πολιτιστικοί παραγωγοί, αρχιτέκτονες, ιστορικοί, θεωρητικοί στη διαμόρφωση της πόλης ως κοινότητας; Πώς χρησιμοποιούνται οι οπτικές γλώσσες και πώς θα μπορούσαν να διαμορφωθούν για να αλληλεπιδράσουν του δημόσιου, κοινού χώρου και του κοινού ως έχει;

Το Public Works που θα λάβει χώρα στις 1,2 και 3 Ιουλίου 2010 στην APOTHEKE (και) στην παλιά πόλη της Λευκωσίας, βασίζεται σε δυο άξονες.
Ο πρώτος άξονας αφορά αυτό καθαυτό το συνέδριο και τις δημόσιες εκδηλώσεις. Το Public Works είναι χωρισμένο σε ένα απόγευμα συζητήσεων, παρουσιάσεων και διαλέξεων από Κύπριους και ξένους ερευνητές, καλλιτέχνες και ιστορικούς (Σαββατο 3 Ιουλίου) και μια σειρά δημόσιων παρουσιάσεων και εργαστηρίων στην πόλη της Λευκωσίας (1 και 2 Ιουλίου).

Ο δεύτερος άξονας θα είναι η μετέπειτα μετάφραση στα ελληνικά κειμένων μείζονος σημασίας όσο αφορά τη σχέση συμμετοχής, κοινού χώρου και τέχνης και η έκδοση τους σε ένα τόμο όπου θα γίνονται και αναλυτικές συγκριτικές αναφορές σε έργα και δράσεις από την Κύπρο, που άπτονται της πιο πάνω σχέσης και των ατόμων που συνέβαλλαν στο Public Works.

Το Public Works θα επιχειρήσει να ανιχνεύσει και να εξερευνήσει:

• Τη Λευκωσία ως χώρο και τόπο συγκρούσεων.
• Το δημόσιο αστικό χώρο και τις επακόλουθες καλλιτεχνικές χρήσεις του.
• Το κοινό και τους πληθυσμούς του που κατοικούν στη Λευκωσία, την αντιπροσώπευσή του(ς) και το πώς και εάν η τέχνη θα μπορούσε να επηρεάσει την ένταξη τους στο πολιτιστικό προσκήνιο της χώρας.
• Ιστορικά και θεωρητικά παραδείγματα κοινωνικής και κοινοτικής εφαρμογής της τέχνης και την πιθανή ανάγκη εισαγωγής του λεξιλογίου και της βιβλιογραφίας τέτοιας εμπλοκής στο Κυπριακό πολιτιστικό τοπίο.
• Την τέχνη ως διαπραγματευτή συγκρούσεων και διαφορών.

Τα εργαστήρια θα περιλαμβάνουν:

• Παιδικό εργαστήρι ανάκτησης ενός ‘νεκρού’ δημόσιου χώρου και την προσωρινή ανάπλαση του ως παιδική χαρά
• ‘Ξενάγηση’ στη Λευκωσία μέσα από τα stencils, τα graffiti και από άλλα είδη δημόσιας οπτικής επικοινωνίας
• Παρουσιάσεις από διάφορες ομάδες που δρουν στη Λευκωσία, με αναφορά στη σχέση τους με την πόλη και τους κατοίκους της
• Χοροθέατρο στο δημόσιο χώρο, βασισμένο στην επαφή με το κοινό
• Αναδρομική έκθεση στην APOTHEKE συνεργατικών, κοινοτικά εμπλεκόμενων και διαλογικών έργων και δράσεων Κυπρίων καλλιτεχνών

Διοργανωτές:
Δημήτρης Ταλιώτης info@apothekecontemporaryarts.com
Εύη Τσελίκα e_tselika@hotmail.com

1, 2 & 3 Ιουλίου 2010
APOTHEKE: http://www.apothekecontemporaryarts.com/

ENGLISH

Ζωή ή κατανάλωση;

«Είσαι στο μαγαζί με αθλητικά είδη. Δεν μπορείς να αποφασίσεις ανάμεσα σε ένα νέο μπουφάν ή μια ρακέτα. Ποιον θα ρωτήσεις; Κανέναν. Αγοράζεις και τα δύο και τελειώνεις. Χωρίς αμφιβολία περνάς την καλύτερη περίοδο της ζωής σου»

Από διαφήμιση σε Ισπανική εφημερίδα

Υπερ-καταναλωτισμός, οικονομική «ανάπτυξη», διαφημίσεις, χορηγίες, shopping malls, shopping therapies, εξάρτηση από τα ψώνια και τα αγαθά. Αυτός είναι ο σύγχρονος «πολιτισμός» των «ανεπτυγμένων χωρών» του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος. Σ’αυτόν τον πολιτισμό δεν υπάρχει χώρος για αυθόρμητη διασκέδαση, συναισθήματα και πάθος για ζωή. Το μόνο που υπάρχει είναι το πάθος για την κατανάλωση.

Τι είναι (υπερ-)καταναλωτισμός; Είναι η αγορά προϊόντων που είδαμε στη διαφήμιση άλλα τα βρήκαμε άχρηστα λίγες μέρες μετά. Είναι το μόνιμο αίσθημα του ανικανοποίητου. Η συνεχής ανάγκη για περισσότερα, καλύτερα, μεγαλύτερα. Η δημιουργία συνειδήσεων που συγχέουν την πραγματικότητα με τη διαφήμιση, την «επιθυμία» με την ανάγκη. Ακόμη, είναι η πεποίθηση πως η έλλειψη επικοινωνίας με τον εαυτό μας και τους γύρω μας, αλλά και τα ελαττώματα μας, καλύπτοντα και εξαφανίζοντα με την αγορά συγκεκριμένων προϊόντων.

Για να μπορούν οι άνθρωποι των «ανεπτυγμένων» πολιτισμών να απολαμβάνουν τα αγαθά που συχνά παράγονται από εκατομμύρια εργάτες που δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες σε φτωχές χώρες, χρειάζονται συνεχώς περισσότερα χρήματα. Έτσι δέχονται κακές και ελαστικές συνθήκες εργασίας, χρεώνονται περισσότερο και δουλέυουν περισσότερο. Παιρνούν λιγότερο χρόνο με ότι θα μπορούσε να τους κάνει πραγματικά χαρούμενους, τους φίλους τους, τα παιδιά τους, και φυσικά τους εαυτούς τους.

Η καταναλωτική κοινωνία απαξιώνει τόσο την εργασία όσο και την αξία των προϊόντων αφού το μόνο που μετρά στις ανθρώπινες σχέσεις είναι το μοτίβο παραγωγής – κατανάλωσης. Ο κόπος και η ατομικότητα του κάθε προϊόντος δεν έχει σημασία μπροστά στο «τέρας» της μαζικής παραγωγής.

Η καταναλωτική κοινωνία βάζει «τις ανάγκες πάνω από τους πόρους, τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους, το παρόν πάνω από το μέλλον.»

Ο υπερ-καταναλωτισμός δεν καταστρέφει μόνο τον άνθρωπο αλλά και τη φύση. Η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση και η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι θετικές ενέργειες, αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετές. Αν όντως θέλουμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους, πρέπει να αλλάξουμε άμεσα και δραστικά τρόπο ζωής.

Η εξόρυξη, η παραγωγή, η διακίνηση και η μεταφορά των προϊόντων που εμείς ζητούμε και καταναλώνουμε, είναι η κορυφαία αιτία της περιβαλλοντικής καταστροφής που βιώνουμε καθημερινά. Από τα ρυπογόνα εργοστάσια παραγωγής παιχνιδιών στην Ασία μέχρι το πέταγμα τόνων σκουπιδιών στους ωκεανούς και το κόψιμο χιλιάδων δέντρων του Αμαζονίου στο βωμό της παραγογής σόγιας για τις τεράστιες ποσότητες φαγητών (και κυρίως κρέατως) που τρώμε, η καταστροφή και η μόλυνση του περιβάλλοντος ξεκινά από την καταναλωτική κοινωνία του ανθρώπου.

Ø 800 εκατομμύρια άτομα ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, 40% των παραγόμενων τροφίμων πετιόνται χωρίς να φαγωθούν, 1/3 των ψαριών επιστρέφονται στη θάλασσα επειδή δεν πληρούν τις αισθητικές προδιαγραφές τις αγοράς, 300 εκατομμύρια είναι οι παχύσαρκοι στις χώρες του Βορρά.

70% των αποφάσεών για μια αγορά παίρνονται μέσα στο μαγαζί.

Ø Το 1/3 των Ευρωπαίων καταναλωτών έχει υψηλό βαθμό εξάρτησης από τα ψώνια, σοβαρά προβλήματα παρορμητικών αγορών ή χάνει τον αυτοέλεγχο στα έξοδά του.

Καθημερινά δεχόμαστε 3000 διαφημιστικά ερεθίσματα.

Ø Ο κατάλογος του ΙΚΕΑ είναι το πιο «διαβασμένο» βιβλίο στον κόσμο: 175 εκατομμύρια κατάλογοι τυπώνονται τον χρόνο σε 35 χώρες και 27 γλώσσες.

80% αυτών που μπαίνουν σε ένα εμπορικό κέντρο αγοράζουν τελικά κάτι.

Πηγή - πληροφορίες:

http://sporos.org

Πλανόδιο Στέκι Δρόμου

Η πραγματική όψη του Μουντιάλ: απεργία και επεισόδια από Νοτιοαφρικανούς εργάτες

Σοβαρά επεισόδια διαδραματίστηκαν στην πόλη Ντέρμπαν, όπου διαμένει η αποστολή της εθνικής Ελλάδος, μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, εξαγριωμένοι ντόπιοι, υπάλληλοι του σταδίου πραγματοποίησαν αυθόρμητη και όχι οργανωμένη διαδήλωση, καθώς δεν έχουν πάρει τα χρήματα που συμφώνησαν από τους διοργανωτές για τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Η διαδήλωση αυτή κατέληξε σε σοβαρά επεισόδια, αφού οι υπάλληλοι κινήθηκαν απειλητικά προς το μέρος των διοργανωτών. Η αντίδραση της αστυνομίας, αλλά και στρατιωτών, ήταν άμεση. Για να επιβάλουν την τάξη χρησιμοποίησαν βία, ενώ ακούστηκαν και κάποιοι πυροβολισμοί!

Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπάρχουν και τραυματίες από τις πλαστικές σφαίρες, που όπως φαίνεται χρησιμοποίησαν οι αρχές για να επιβάλουν την τάξη. Η κατάσταση παρέμεινε έκρυθμη ενώ τα επεισόδια συνεχίστηκαν μέχρι αργά το βράδυ σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το γήπεδο.

Η αστυνομία έκανε και χρήση χημικών, με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να είναι αποπνικτική, ενώ η πόλη έχει γεμίσει με περιπολικά και οχήματα των αρχών, καθώς και από εκατοντάδες αστυνομικούς.

* Χαρακτηριστικό της βίαιης αντίδρασης της αστυνομίας αποτελεί η εικόνα των δρόμων, οι οποίοι έχουν γεμίσει από πλαστικές σφαίρες.
* Με χρήση δακρυγόνων η αστυνομία προσπαθεί να απομακρύνει τους διαδηλωτές από την πόλη.
* Όπως μεταδίδουν και τα ξενα δίκτυα (wireupdate.com), οι πυροβολισμοί που ακούστηκαν και κυρίως οι φωτοβολίδες κρότου - λάμψης που χρησιμοποίησε η Αστυνομία στην αρχή, έκανε πολλούς να νομίζουν πως πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση.

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΟ ΩΡΕΣ (03.45 ώρα Ελλάδος, 02.45 τοπική), οι διαδηλωτές διαλύθηκαν και άρχισαν αποχωρούν. Η αστυνομία αν και τους είχε περικυκλώσει, δεν προχώρησε σε συλλήψεις, καθώς υπήρχαν εκατοντάδες ΜΜΕ τριγύρω και η εικόνα αυτή δεν θα έκανε καλό ούτε στην χώρα ούτε και στην διοργανώτρια αρχή.

«Μας κορόιδεψαν»

Για τη διαμαρτυρία τους στους δρόμους του Ντερμπάν και τα επεισόδια έξω από το κέντρο Τύπου του ‘Derban Stadium’ με τις αστυνομικές δυνάμεις της Νοτίου Αφρικής, μίλησαν στον Τύπο εργαζόμενοι που είχαν προληφθεί για να βοηθήσουν στη διεξαγωγή του αγώνα της Γερμανίας εναντίον της Αυστραλίας.

«Μας κορόιδεψαν. Υποτίθεται πως θα μας έδιναν περίπου 1.500 ραντ (η αντιστοιχία είναι περίπου 162 ευρώ). Έτσι μας είχαν πει από την ΦΙΦΑ και τελικά μας έδωσαν μόνο 190 ραντ ( περίπου 20 ευρώ)», ήταν το σχόλιο ενός από τους εργαζομένους προς το Τύπο (‘Associated Press’), την ώρα μάλιστα που προσπαθούσε να αποφύγει τη σύλληψη από τις αστυνομικές αρχές και απομακρυνόταν τρέχοντας!

«Δουλεύουμε από τις 7 το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα»

Η αντίδραση των αστυνομικών αρχών και, κατά κάποιες πληροφορίες, του στρατού, ήταν άμεση αλλά και υπερβολική. Η αστυνομία έκανε και χρήση χημικών, φωτοβολίδων κρότου λάμψης και πλαστικών σφαιρών, ενδεικτικό της βίαιης αντίδρασής της. Παρόλα αυτά οι αρχές υποστηρίζουν ότι δεν υπήρξαν τραυματισμοί και συλλήψεις, αν και εκπρόσωποι του Τύπου από όλον τον κόσμο που κάλυψαν τα γεγονότα μιλάνε για τραυματισμούς.

Παρότι δεν θέλησε να αναφερθεί στην αντίδραση της αστυνομίας, ένας άλλος εργαζόμενος πρόσθεσε προς τον Τύπο: «Δεν είχαμε λεφτά να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Φύγαμε από το σπίτι μας στις 7 το πρωί και τώρα είναι περίπου μία μετά τα μεσάνυχτα. Απέφευγαν να μας μιλήσουν».

Καμία αντίδραση

Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη αντίδραση από τη μεριά της ΦΙΦΑ ή από τους διοργανωτές.

από: http://tvxs.gr/news

Εν Ούλλα Πόμπα (?)! - Φεστιβάλ στην Πλατεία Φανερωμένης

Παρασκευή 18/6:

Προβολές ταινιών-ντοκυμαντέρ:

--> Everything is ok
--> Φιλμάκι αφιερωμένο στις 17 του Μάη
--> Amore
--> Lucky People Center International

Οι προβολές ξεκινούν στις 20:00

Σάββατο 19/6:

18:00 Συμμετέχουμε στην ποδηλατοπορεία Critical Mass

20:00 Ζωντανή μουσική: Reggae, ρεμπέτικα

Επίσης:

Φαγητά και φρούτα skipping
Δωρεάν μουσική DIY
Έκθεση φωτογραφίας

Συνδιοργανώνουν: Φάλιες, Πλανόδιο Στέκι Δρόμου

---------------------------------------------------------------------------------------------

Cuma 18/6

Gösterilecek filmler:

--> Everything is OK

--> 17 Mayis‘a adanmiş film

--> Amore

--> Lucky People Center International

Film gösterimleri 8‘de başlayacak.

Cumartesi 19/6

18:00 - Critical Mass bisiklet gezisine katılım gerçeklesecek

20:00 Canlı müzik: Reggae, Rembetika

Ayricci:

Meyve ve yiyecek

DIY müzik

Fotoğraf sergisi

Organizasyon komitesi: Falies, Planodio Steki Dromou

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Friday 18/6:

Videos/documentaries to be shown:

-->Everything is ok
-->Film dedicated to the 17th May
-->Amore
-->Lucky People Center International

Screenings start at 20:00

Saturday 19/6:

18:00 We will participate in the Critical Mass bikeride event

20:00 Live music: Reggae, rebetika

Also:
Food and fruits skipping
Free DIY music
Exhibition of photographs

Co-organized by: Falies, Planodio Steki Dromou

-------------------------------------------------------------------

–> Everything is ok: Εν Ούλα Πόμπα! ……………. εν εν;

–> Φιλμάκι αφιερωμένο στις 17 του Μάη (Διεθνής Μέρα Κατά της Ομοφοβίας και Τρανσφοβίας) : Στέλλα Γεωργίου / Ευριπίδης Δίκαιος

–> Amore : φιλμάκι που γυρίστηκε το 2005 στη Λευκωσία – συμμετοχή της ομάδας Α-τυπος στο ανεξάρτητο δικοινοτικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Birarada-Biradada /Μαζί. Όλες οι ταινίες προβλήθηκαν το 2005 και στις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής: στο Κοινωνικό Κέντρο Καρτάς και στο Πολιτιστικό Κέντρο Arabahmet .

–> Lucky People Center International: Για δύο χρόνια, οι σουηδοί σκηνοθέτες Έρικ Πάουζερ και Γιόχαν Σέντερμπεργκ ταξίδεψαν από χώρα σε χώρα, προσπαθώντας να καταγράψουν τον παλμό της εποχής μας. Tο αποτέλεσμα είναι “H λέσχη των τυχερών ανθρώπων”, ένα κολάζ ήχων και εικόνων, μονταρισμένο στο ρυθμό της techno και house μουσικής απ’ όπου παρελαύνει μια σειρά από απίθανους χαρακτήρες. Aνάμεσά τους, ένας θιβετιανός μοναχός, ένας αμερικανός ράπερ, μια πορνοστάρ, ένας φακίρης, μια ιέρεια του βουντού, ένας στρατευμένος οικολόγος κι ένας ειδικός επί των πιθηκοειδών. Προτείνοντας μια εναλλακτική λύση στο άγχος του σύγχρονου τρόπου ζωής, ο καθένας τους χρησιμοποιεί μια διαφορετική τελετουργική μέθοδο, είτε μουσική είτε χορευτική, χάρη στην οποία έχει ανακαλύψει το νόημα της ζωής. (http://blog.fuctart.gr/documentary/lucky-people-center-international-1998/

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΗΜΟ SAN JUAN COPALA ΣΤΗΝ ΟΑΧΑΚΑ.

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΔΗΜΟ SAN JUAN COPALA ΣΤΗΝ ΟΑΧΑΚΑ.

15 Μαΐου 2010


Προς τους ιθαγενικούς λαούς στο Μεξικό και στον κόσμο.

Προς τα μέσα επικοινωνίας

Προς την εθνική και διεθνή κοινή γνώμη.

Προς τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εθνικές και διεθνείς.

Προς το κοινωνικό κίνημα, τις δημοκρατικές οργανώσεις των λαών στο Μεξικό και στον κόσμο.

Προς την Άλλη Καμπάνια.

Προς τις γυναίκες και τους άντρες που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο και έναν κόσμο διαφορετικό.





Οι κοινότητες και οι άνθρωποι που αποτελούμε τον Αυτόνομο Δήμο San Juan Cópala, έχουμε υποστεί τους τελευταίους μήνες μια σειρά από βίαιες επιθέσεις. Οι άνθρωποι που στηρίζουν αυτό το εγχείρημα έχουν αντισταθεί με γενναιότητα και όσοι έχουν σταθεί στο πλευρό μας για να μας υπερασπιστούν δεν έχουν υπολογίσει κανένα κόστος.



Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα γι’ αυτό είναι η τραγική απώλεια της Bety Cariño και του Jyri Jaakkola στην ένοπλη επίθεση που δέχτηκε το καραβάνι με την ανθρωπιστική βοήθεια στις 27 του περασμένου Απρίλη. Έδωσαν τη ζωή τους για να πληροφορήσουν τον κόσμο για τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν οι ιθαγενείς του San Juan Cópala πολιορκημένοι από μια ένοπλη παραστρατιωτική ομάδα.



Γιατί πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος αυτές τις συνθήκες καθώς και τις σχέσεις των αρχών της κυβέρνησης της Oaxaca με αυτή την παραστρατιωτική ομάδα. Κάνουμε εκ νέου κάλεσμα στους ανθρώπους στο Μεξικό και σε όλο τον κόσμο για να σπάσει μια και καλή ο παραστρατιωτικός κλοιός μέσα στον οποίο ζουν 70 οικογένειες σε απάνθρωπες συνθήκες και σε διαρκή παραβίαση των δικαιωμάτων τους και της εφαρμογής των δικών τους μορφών κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής οργάνωσης και κοινοτικής συμβίωσης.



Γιατί τα όπλα δεν μπορούν να επιβάλουν τη σιωπή: Διοργανώνουμε το «Καραβάνι ανθρωπιστικής βοήθειας Bety Cariño και Jyri Jaakkola» που θα ξεκινήσει στις 8 Ιουνίου 2010. Δεν θα ξεκινήσει τελικά στις 30 Μαΐου όπως είχε ανακοινωθεί προκειμένου να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες προμήθειες σε τρόφιμα και εφόδια που προορίζονται για τις οικογένειες και επιπλέον για να διασφαλιστούν οι συνθήκες ασφαλείας για την πραγματοποίησή του, για να μην κινδυνεύσει η ζωή όποιου αποφασίσει να μας συνοδεύσει.



Οι συνθήκες διαβίωσης είναι ακραίες γι’ αυτό και οι άνθρωποι δεν αντέχουν άλλο, χωρίς νερό, φως, τρόφιμα. Οι οικογένειες χρειάζονται τη βοήθεια και την αλληλεγγύη μας, γι’ αυτό ζητάμε να συντονιστούν οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εθνικές και διεθνείς και να συντονιστούν στην αρχική διοργάνωση του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Bartolome Carrasco» της Oaxaca (BARCA). Συγκεκριμένα ζητάμε τη συμμετοχή του Εθνικού Δικτύου Οργανώσεων Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Όλα τα Δικαιώματα για Όλους και Όλες, του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Miguel Agustin Rro Juárez και του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Επικοινωνίας έτσι ώστε μαζί να καλύψουν το καραβάνι και να μπορέσουν να φέρουν σε καλό λιμάνι αυτή την ανθρωπιστική αποστολή.



Κάνουμε επίσης κάλεσμα στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, στη Διεθνή Αμνηστία, στις Διεθνείς Ταξιαρχίες για την Ειρήνη και στο γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ στο Μεξικό, για να συμμετέχουν ανάλογα με τις δυνατότητές στους σ’ αυτό το καραβάνι.



Στα μέσα ενημέρωσης, εθνικά και διεθνή, τα οποία είναι δεσμευμένα στο να ενημερώνουν για την αλήθεια, για να ενημερώσουν τον κόσμο πώς ζουν οι εκμεταλλευόμενοι στο Μεξικό και στην Οαχάκα, για να δουν από πρώτο χέρι τις απάνθρωπες συνθήκες τις οποίες η Bety Cariño και ο Jyri Jaakkola θέλησαν να κάνουν γνωστές, χάνοντας γι’ αυτό τη ζωή τους.



Η ακεραιτότητα και η ασφάλεια όλων όσων συμμετέχουν σε αυτό το καραβάνι βαραίνει αποκλειστικά το Μεξικάνικο Κράτος στο σύνολό του. Τα κατοχυρωμένα από το σύνταγμά μας και τις διεθνείς συμφωνίες δικαιώματά μας δεν μπορεί να περιοριστούν από παραστρατιωτικές ομάδες ή διεφθαρμένες κυβερνήσεις.



Το Καραβάνι ανθρωπιστικής βοήθειας Bety Cariño και Jyri Jaakkola θα καταφέρει να σπάσει τον παραστρατιωτικό κλοιό και να σώσει τη ζωή περισσότερων από 70 οικογενειών που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες.



Γιατί τα δικαιώματα του λαού των Triqui δεν βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο καμιάς παραστρατιωτικής ομάδας!


Γιατί η δικαιοσύνη και η ειρήνη χτίζονται από τα κάτω!


Όλοι και όλες στο San Juan Copala στις 8 Ιουνίου!


Οι Αρχές του Αυτόνομου Δήμου San Juan Copala



Απαλλοτροιωμένο από Athens Indymedia

Όχι άλλα McDonalds!

Τα McDonalds δεν είναι η μόνη πολυεθνική εταιρία στην οποία εναντιωνόμαστε. Είναι όμως μια εταιρία σύμβολο της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, των αμύθητων κερδών, της τεράστιας καταστροφής των φυσικών πόρων και της κακοποίησης της φύσης και των ζώων.

Γιατί να τους μποϊκοτάρουμε;

Τα Mcdonald’s είναι μια από τις πολλές πολυεθνικές που έχουν μεγάλες επενδύσεις σε γη σε τριτοκοσμικές χώρες, διώχνοντας τους αγρότες και τους μικροπαραγωγούς από τη γη στην οποία εργάζονταν.

Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα δεν υπάρχουν για τους ιθαγενείς, αφήνοντας τις μεγάλο-εταιρίες να βγάζουν αμύθητα κέρδη.

Στις διαφημίσεις τους μιλάνε για το πόσο υγιεινό κτλ είναι το φαί τους. Αυτό όχι μόνο δεν ισχύει αλλά έχει αποδειχτεί πως το πάχος, η ζάχαρη και το νάτριο που περιέχουν τα λεγόμενα fast foods προκαλούν καρκίνο του μαστού και του εντέρου, καρδιακές παθήσεις και άλλα.

Τα ζώα που σκοτώνουν τα Mcdonald’s έχει ειπωθεί πολλάκις πως όχι μόνο τα σκοτώνουν αλλά και τα βασανίζουν, κόβοντας το λαιμό τους αφού τα χτυπήσουν με ρεύμα και τα μαχαιρώσουν.

‘Όσο για τους εργαζόμενους στα καταστήματα των Mcdonald’s: Ψώρο-μισθοί, μεγάλες βάρδιες σε άσχημες συνθήκες. Προσλαμβάνουν άτομα από μη προνομιούχες ομάδες όχι για να τους στηρίξουν, αλλά για να μπορούν βγάλουν περισσότερο κέρδος.

Ας σταματήσουμε να στηρίζουμε τα McDonalds και κάθε εταιρία που βασίζεται στην εκμετάλλευση!

Να μας βρουν μπροστά τους και όχι μέσα στα καταστήματα τους!

Πληροφορίες και στοιχεία για όσα μας κάνουν να μποϋκοτάρουμε τα McDonalds:

http://www.mcspotlight.org/issues/index.html

Ταινία για την λογοκρισία που επιβάλλουν τα McDonalds:

http://video.google.com/videoplay?docid=547901963081075342

Παιχνίδι που δείχνει πως λειτουργούν τα ΜcDonalds και πολλές άλλες πολυεθνικές εταιρίες:

http://www.mcvideogame.com/index-eng.html