Φεστιβάλ της Θησέως και προβολές ταινιών

Συμμετέχουμε και υποστηρίζουμε το Φεστιβάλ της Θησέως:

Η οδός Θησέως στην εντός των τειχών Λευκωσία θα φιλοξενήσει το τριήμερο φεστιβάλ δρόμου «Φεστιβάλ της Θησέως». Το φεστιβάλ αναβλήθηκε τελικά λόγω των βροχών και θα γίνει στις 7-9 του Μάη.

Το Φεστιβάλ είναι αυτό-οργανωμένο όσον αφορά τους συμμετέχοντες και έχει χαρακτήρα αντικαταναλωτικό. Είναι ένα Φεστιβάλ που δεν αφορά μόνο τους κατοίκους της οδού Θησέως αλλά γίνεται η αφορμή για όλους τους κατοίκους της εντός των τειχών Λευκωσίας αλλά και για άλλους ευαισθητοποιημένους πολίτες να αναδείξουν τους ακόλουθους στόχους του Φεστιβάλ:

• Να παρουσιαστούν με θετικό τρόπο τα προβλήματα της γειτονίας.
• Να αναδειχθούν και οι άλλες όψεις της γειτονιάς, πέρα από τον δρόμο-πέρασμα για τα αυτοκίνητα.
• Να αναδειχθούν τα προτερήματα της ζωής στην εντός των τειχών πόλη.
• Να αναδειχθεί η ευαισθησία και η αγάπη του κόσμου για τον τόπο που κατοικεί.
• Να τονιστεί ότι η Θησέως είναι μια γειτονιά όπως πολλές άλλες στην ιστορική Λευκωσία που έχουν ένα ρόλο να παίξουν σε αυτή την πόλη.
• Να σταλούν μηνύματα για επανάκτηση του δημόσιου χώρου και για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής στην εντός των τειχών Λευκωσία.

Σελίδα στο Facebook

Πρόγραμμα: (Πατήστε πάνω για καλύτερο resolution)



Προβολές ταινιών:




"Όνειρα σε άλλη γλώσσα":

Ντοκυμαντέρ για τα σχολεία της Φανερωμένης που φιλοξενούν μαθητές από περισσότερες από 20 διαφορετικές χώρες.

http://falies.com/2010/04/22/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1-%CF%83%CE%B5-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7-%CE%B3%CE%BB/

Η ταινία θα προβληθεί στις 28 και 29 Απριλίου 2010, στο Πάνθεον στη Λευκωσία, στις 19:45.



"Strike'':

Η “Απεργία” είναι η πρώτη ταινία του διάσημου Σοβιετικού σκηνοθέτη και θεωρητικού Σεργκέι Άιζενσταϊν και γυρίστηκε το 1924 κάτω από την αιγίδα της Προλετκούλτ, τις πολιτιστικές υπηρεσίες του νεοσύστατου Σοβιετικού κράτους.

Η πρωτοποριακή αυτή παραγωγή αφηγείται την διενέργεια και καταστολή μιας απεργίας κάνοντας χρήση του μεταφορικού μοντάζ δημιουργώντας εντυπώσεις μέσα από την διαδοχική διαλεχτική σύγκρουση των εικόνων με στόχο το σοκ του θεατή και την δημιουργία της σύνθεσης. Δεν υπάρχουν οι ήρωες πρωταγωνιστές για να ταυτιστεί παθητικά μαζί τους ο θεατής ούτε το ευχάριστο τέλος που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει ακόμα τον αμερικάνικο κινητογράφο. Πρωταγωνιστές στην ταινία δεν είναι άτομα αλλά κοινωνικές δυνάμεις, ο εργαζόμενος λαός, τα αφεντικά, οι δυνάμεις καταστολής. Η ταξική σύγκρουση στην προ-επαναστατική Ρωσία αποτυπώνεται με γλαφυρό τρόπο σε μια ταινία μισο-ντοκυμαντέρ με χιούμορ, δράμα και πολιτικά μηνύματα.

Διοργανώνεται από τα Εναλλακτικά Media "Φάλιες"

Σάββατο 1 Μαίου, 21:00 στον Μανώλη.

Κάτω τα χέρια απ' τον Μανώλη!

Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επενδυτές και αστυνομικοί έχουν εξαπολύσει επίθεση εναντίων εμάς και άλλων νεαρών που συχνάζουν στο Μανώλη και στην γύρω περιοχή. Η επίθεση αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Σκοπός τους είναι να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, να τον κάνουν να εμπεδώσει το φόβο, να αντιληφθεί αρνητικά οτιδήποτε διαφορετικό λαμβάνει χώρα στην πόλη και να τον πείσουν για την αναγκαιότητα αστυνόμευσης. Είναι σχεδόν βέβαιο πως προετοιμάζουν τηλεοπτικώς το έδαφος για άλλη μια επιχείρηση «σκούπα», όπως έγινε και τον περασμένο Σεπτέμβριο και Οκτώβριο.

Δεν τίθεται καμιά αμφιβολία για το λόγο που στοχοποιείται η Πλατεία του Μανώλη και η Παλιά Λευκωσία. «Το κλίμα ανασφάλειας και τα κρούσματα εγκληματικότητας καθυστερούν, και ίσως ανατρέπουν πλήρως, τα σχέδια για επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο κέντρο της πρωτεύουσας.» (Φιλελεύθερος 23/4/2010). Η επίθεση αυτή δεν ξάφνιασε κανέναν μας. Μια βδομάδα πριν γράφαμε στο κείμενο μας "Για μια πιο ανθρώπινη πόλη", πως «Γι’ αυτούς οι κάτοικοι και άλλοι που δραστηριοποιούνται εκεί αποτελούν εμπόδιο στα σχέδιά τους επειδή ως επί το πλείστον εναντιώνονται στην εμπορευματοποίηση των γειτονιών τους. Οι μετανάστες αποτελούν εμπόδιο καθώς, κατά την άποψη τους, χαλούν την ωραία βιτρίνα που οι ίδιοι επικαλούνται ότι δημιουργούν. Τα ΜΜΕ ως χορηγός επικοινωνίας στο παιχνίδι τους και η αστυνομία ως ο φυσικός αυτουργός παρέχουν πλήρη στήριξη στους επενδυτές στην προσπάθεια τους να υπερβούν τα εμπόδια αυτά.»

Ο βουλευτής Ι. Νικολάου δήλωσε ότι «οι νεαροί που μαζεύονται εκεί αναζητούν ένα διαφορετικό τρόπο διασκέδασης, αλλά κανένας δεν κατάφερε να επικοινωνήσει μαζί τους.» Ναι κύριοι δεν μπορέσατε να επικοινωνήσετε μαζί μας επειδή δεν μιλούμε την ίδια γλώσσα. Εσείς, βουλευτές, καναλάρχες και λογίς λογίς αρμόδιοι μόνο τη γλώσσα του χρήματος ξέρετε. Όσο για το ότι οι νεαροί διασκεδάζουν "μέχρι το πρωί με τη μουσική στη διαπασών", αυτό αποτελεί ακόμα ένα μύθο που δημιουργείται από όσους επιτίθενται στον Μανώλη. Δυνατή μουσική υπάρχει μόνο όταν διοργανώνονται street party, περίπου μια φορά το μήνα, κατόπιν άδειας από το δήμο και η μουσική κλείνει μέχρι τις 11.30.

Ο Μανώλης είναι ένας πολύμορφος, πολυπολιτισμικός και πολυδιάστατος χώρος τον οποίο σεβόμαστε και προστατεύουμε, και προκαλούμε τον καθένα να το διαπιστώσει από κοντά. Στην περιοχή αυτή δραστηριοποιούνται ομάδες και άτομα με πολιτικό λόγο, άποψη και κοινωνικές ευαισθησίες. Άτομα με προσωπική κρίση, χωρίς την ανάγκη αρχηγών και καθοδηγητών.Εμπόδιο στους επενδυτές αποτελούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αρνούνται να δουν την περιοχή να γίνεται άλλο ένα τεράστιο, αλλοτριωμένο εμπορικό κέντρο και προτιμούν να κοινωνικοποιούνται σε ανοικτούς, δημόσιους και ελεύθερους χώρους. Το αίσθημα ανασφάλειας το γενούν τα ίδια τα ΜΜΕ και όσοι περάσουν από την περιοχή θα καταλάβουν ότι δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα στην πραγματικότητα.

Η παραπληροφόρηση των ΜΜΕ δεν θα περάσει.

Όσοι θυσιάζουν την ανθρώπινη επικοινωνία και δημιουργικότητα στο βωμό του κέρδους θα μας βρουν μπροστά τους.

Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επενδυτές και αστυνομικοί, κάτω τα χέρια απ' τον Μανώλη!

Πλανόδιο Στέκι Δρόμου

24/4/10

Για την παγκόσμια μέρα αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας

Ένα ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ για την αυτόνομη κοινότητα των Ζαπατίστας στο Μεξικό:

«Θέλουμε να επινοήσουμε μια πολιτική από τα κάτω προς τα πάνω. Μια πολιτική που το «κυβερνώ υπακούοντας» θα είναι κάτι παραπάνω από ένα σύνθημα. Μια πολιτική που δεν θα έχει σκοπό την εξουσία. Μια πολιτική που το «δημοψήφισμα» και η «διαβούλευση» θα είναι κάτι παραπάνω από δύσκολες ορθογραφικά λέξεις. Μια πολιτική που ο δημόσιος αξιωματούχος θα μπορεί να είναι ανακλητός από το λαό.
….Η δημοκρατία είναι η άσκηση της εξουσίας από όλους, από όλες. Κάθε στιγμή, σε κάθε τόπο..»

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος.

Το ντοκιμαντέρ “Autonomia Zapatista” γυρίστηκε από την ανεξάρτητη ομάδα “Arte-Musica-Video” με τη συμφωνία των Αυτόνομων Αρχών των Ζαπατίστας.

Πρόθεσή του είναι να τεκμηριώσει μέσα από βιντεοσκοπήσεις, μαρτυρίες και συνεντεύξεις την καινούργια πολιτική αντίληψη και πρακτική που χτίζεται, κάτω από την αρχή του «κυβερνώ υπακούοντας», στην εξεγερμένη Τσιάπας. Πρακτική που αποδεικνύει στον κόσμο ολόκληρο την υπαρκτή δυνατότητα της οικοδόμησης άλλων κοινωνικών σχέσεων και ενός νέου τρόπου άσκησης της πολιτικής και της δημοκρατίας.

Το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στην διαδικασία της αυτονομίας σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής ζωής (υγεία, εκπαίδευση, δικαιοσύνη, παραγωγή) αλλά και στο εχθρικό περιβάλλον (στρατιωτικοποίηση, παραστρατιωτικές ομάδες, απειλές και επιθέσεις ενορχηστρωμένες από τις κυβερνήσεις του Μεξικού και τις πολυεθνικές), μέσα στο οποίο υλοποιείται η οικοδόμηση ενός άλλου πολιτεύματος, μιας άλλης καθημερινότητας αντίστασης και μιας άλλης κοινωνίας…

Κατεβάστε το ντοκυμαντέρ εδώ:
http://www.black-tracker.gr/details.php?id=353

Για μια ανθρώπινη πόλη!

Η ανάπλαση της Λευκωσίας των κατοίκων και όχι των επενδυτών

Μπαίνει ο Πόμπος στο ταξί… «Στο Time» λέει στο ταξιτζή. Μετά από 15 λεπτά κολλημένοι στη κίνηση, «12 ευρώ του απάντα.». Πληρώνει 20 ευρώ στην είσοδο, λικνίζεται 2-3 ώρες στους ρυθμούς της μουσικής, μπαίνει ξανά στο ταξί, ξαναπληρώνει 12 ευρώ. Την επόμενη μέρα, παρακολουθώντας το δελτίο των 8, διαμαρτύρεται για τους μετανάστες και για τα προβλήματα τις Παλιάς Πόλης. Την ίδια ώρα, αραχτός στον καναπέ του σηκώνει τα πόδια του ψηλά για να μπορέσει να σφουγγαρίσει η μετανάστρια οικιακή βοηθός του.

Το τελευταίο διάστημα η Παλιά Λευκωσία έχει γίνει επίκεντρο συζητήσεων ως προς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και την ανάπλαση που χρειάζεται. Σχεδόν πάντα αυτές οι συζητήσεις δεν εμβαθύνουν στα αληθινά προβλήματα, παρά ξύνουν μόνο την επιφάνεια τους. Ως συνήθως, στο στόχαστρο μπαίνουν οι μετανάστες και νεαροί που συχνάζουν εκεί. Τελευταία, πολύς κόσμος χρησιμοποιεί περιστασιακά και μόνο για τη διασκέδαση την Παλιά Πόλη χωρίς να ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτή.

Μαζικά κέντρα διασκέδασης έχουν δημιουργηθεί στο ιστορικό κέντρο και η Παλιά Λευκωσία έχει γίνει πόλος έλξης για επενδυτές. Ο μοναδικός τους στόχος είναι το κέρδος χωρίς να νοιάζονται για τον χαρακτήρα της. Γι’ αυτους οι κάτοικοι και άλλοι που δραστηριοποιούνται εκεί αποτελούν εμπόδιο στα σχέδιά τους επειδή ως επί το πλείστον εναντιώνονται στην εμπορευματοποίηση των γειτονιών τους. Οι μετανάστες αποτελούν εμπόδιο καθώς, κατά την άποψη τους, χαλούν την ωραία βιτρίνα που οι ίδιοι επικαλούνται ότι δημιουργούν. Τα ΜΜΕ ως χορηγός επικοινωνίας στο παιχνίδι τους και η αστυνομία ως ο φυσικός αυτουργός παρέχουν πλήρη στήριξη στους επενδυτές στην προσπάθεια τους να υπερβούν τα εμπόδια αυτά.

Αυτή η αλόγιστη ανάπτυξη που επιδιώκουν, δημιουργεί πάμπολλα προβλήματα:

---->Σωροί σκουπιδιών στους δρόμους, κυρίως τα Σαββατοκύριακα.

----> Μποτιλιάρισμα, ηχορύπανση και μόλυνση του αέρα από τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που συσσωρεύονται. Δημιουργείταικίνδυνος για τις πεζούς μέσα στα στενά σοκάκια και πρόβλημα στάθμευσης για τους κατοίκους που απλά θέλουν να πάνε σπίτι τους.

----> Συνεισφέρουν στην αλλοίωση του παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής π.χ. η Λαϊκή Αγορά στην Πλατεία του Παλιού Δημαρχείου όπου υποχρεώνεται να κλείνει πιο νωρίς λόγω νέο-ανεγερθέντος κέντρου διασκέδασης.

Ο Πόμπος περπατά με το χυμό του… στη κεντρική Λευκωσία στη μέση του καλοκαιριού. Καθώς η θερμοκρασία είναι αφόρητη, βρίσκει σκιά κάτω από ένα δέντρο στο πάρκο δίπλα από την Πλατεία Ελευθερίας. Του αρέσει η σκιά των δέντρων, έτσι κι αλλιώς ψήφισε υπέρ τις δημιουργίας χώρου πρασίνου στο δημοψήφισμα για το Παλιό ΓΣΠ. Ρίχνει ματιές γύρω του και σκέφτεται πως η ιδέα των αρμοδίων για ανάπλαση τις πλατείας είναι πολύ καλή και αναγκαία. Την ίδια ώρα όμως δεν γνωρίζει τα πραγματικά σχέδια...

Το σχέδιο ανάπλασης της πλατείας προβλέπει την κοπή των δέντρων του πάρκου και την δημιουργία μαγαζιών, την καταστροφή ιστορικών μνημείων και κομμάτι του ενετικού τείχους που βρίσκεται εκεί, και το κτίσιμο τεράστιας, τσιμεντένιας αερογέφυρας για τα αυτοκίνητα. Το καλοκαίρι η κατάσταση θα είναι ανυπόφορη με την απουσία δέντρων και την ύπαρξη τόσων τόνων τσιμέντου. Τα δέντρα αυτά προσφέρουν δροσιά και πάνω απ’ όλα ζωή. Αυτά είναι που δημιουργούν μια ωραία πλατεία. Σπαταλούμε τόσα λεφτά για να αφαιρέσουμε ότι πιο σημαντικό υπάρχει εκεί.

Όσο για την υπόθεση του Παλιού ΓΣΠ, έχει καταντήσει κι αυτή ένα μεγάλο ανέκδοτο. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν «ανοικτός δημόσιος χώρος/χώρος πρασίνου». Οι αρμόδιοι όμως είχαν άλλη άποψη: Αποφάσισαν να κατασκευαστεί ουρανοξύστης, σε πρότυπα Dubai ο οποίος θα είναι ορατός από την είσοδο της Λευκωσίας στα φώτα του Καλησπέρα. Για μια ακόμη φορά η βούληση των επενδυτών μέτρησε περισσότερο από αυτήν των δημοτών. Μια πιθανή όαση πρασίνου έχει θυσιαστεί στο βωμό του κέρδους.

Υποστηρίζουμε την άμεση εμπλοκή των ανθρώπων στα καθημερινά ζητήματα τις πόλης. Με γενικές συνελεύσεις γειτονιάς και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες πάρα πολλά πράγματα μπορούν να επιτευχθούν. Απαιτούμε τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για όλα τα προβλήματα και θέματα που μας αφορούν. Τις ζωές μας θέλουμε να τις ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι και όχι οι «αρμόδιοι» και οι επενδυτές.

Προτάσεις για μια πιο ανθρώπινη πόλη:

• Να διατηρηθεί ο παραδοσιακός χαρακτήρας των σπιτιών της Παλιάς Πόλης. Να αναπαλαιωθούν όσο περισσότερα σπίτια γίνονται όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά.

• Να κτιστούν περισσότεροι πεζόδρομοι και να μπουν ηλεκτρικά λεωφορεία και σταθμοί ποδηλάτων σε καίρια σημεία μέσα στην πόλη. Με αυτό τον τρόπο θα μειωθούν τα αυτοκίνητα και θα υπάρχει δυναμική να δημιουργηθεί ένα φιλικό προς τον άνθρωπο και τη φύση περιβάλλον.

• Σε συνδυασμό με τους πεζόδρομους, μπορούν να δημιουργηθούν διάφορες μικρές πλατείες σε χώρους που ελεύθεροι πλέον από την «κατοχή» των αυτοκινήτων θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικά και να προωθούν την κοινωνικοποίηση και την ανθρώπινη επαφή. .

• Υποστηρίζουμε την ανάπλαση της πόλης νοουμένου ότι διαφυλάσσει τον χαρακτήρα της, είναι φιλική προς το περιβάλλον και λαμβάνει υπόψη της τον άνθρωπο και όχι το κέρδος.

Πλανόδιο Στέκι Δρόμου

Σπόρος: εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο

Ένα ενδιαφέρον βίντεο του ελληνικού συνεταιρισμού Σπόρος:

"Στο σπόρο θέλουμε να πειραματιστούμε σε ένα διαφορετικό, εναλλακτικό, μοντέλο εμπορίου, που στη θέση του κέρδους θα βάζει ένα πλήθος στόχων: την αυτονομία και την αξιοπρεπή διαβίωση του παραγωγού, τη βιωσιμότητα της δομής διακίνησης, τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, την ποιότητα και την προσιτή τιμή για το χρήστη. Θέλουμε αυτές οι επιμέρους επιδιώξεις να ρυθμίζονται από σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, και όχι από το «αόρατο» χέρι της αγοράς."

http://sporos.org/sporos

Ποδήλατον Ολάν!

Το ποδήλατο, για αποστάσεις μέχρι 13 χιλιόμετρα είναι γρηγορότερο από το αυτοκίνητο.

(¨Ερευνα του συλλόγου «Φίλοι του Ποδήλατου», Αθήνα)

-->Δεν μολύνει το περιβάλλον με καυσαέριο ή με ηχορύπανση


-->Απαιτεί πολύ λίγες πρώτες ύλες για να κατασκευασθεί και λειτουργεί με ανανεώσιμα καύσιμα (τροφή)

-->Είναι οικονομικό αφού κοστίζει λίγα και χρειάζεται ελάχιστη συντήρηση

-->Γυμνάζει το καρδιοκυκλοφορικό - αναπνευστικό σύστημα, τα πόδια, τους κοιλιακούς και τους τρικέφαλους

-->Δε σταματά στο μποτιλιάρισμα

-->Παρκάρει παντού

-->Με το ποδήλατο μπορείς να χαίρεσαι την εξοχή, τον άνεμο, την σκιά, την μυρωδιά των δέντρων, πράγματα που δεν αντιλαμβάνεσαι όταν είσαι κλεισμένος στο αυτοκίνητό σου

-->Μπορείς να αλλάξεις την εμφάνιση του ποδηλάτου σου όποτε θες εύκολα και πάμφθηνα.

-->Τα ποδήλατα ομορφαίνουν την πόλη και φτιάχνουν διαθέσεις

-->Με το ποδήλατο μπορείς να έχεις άμεση επαφή με κόσμο, να επικοινωνείς και να φλερτάρεις, να νιώθεις τη δύναμη της ελευθερίας!

Ελευθερώσου επιτελούς απ’ τα καυσαέρια!

Ελευθερώσου απ’ την κίνηση !

Ελευθερώσου απ’ την συνεισφορά στην υπερθέρμανση του πλανήτη!

Ξύπνα τον ποδηλάτη μέσα σου!

Πλανόδιο Στέκι Δρόμου

Πόλεις χωρίς αυτοκίνητο

Το Πρόβλημα

Τα βιομηχανικά κράτη έκαναν ένα τρομερό λάθος όταν στράφηκαν προς το ΙΧ αυτοκίνητο ως όργανο βελτίωσης της αστικής κινητικότητας. Το αυτοκίνητο προκάλεσε σημαντικές και απρόβλεπτες επιπτώσεις στη ζωή της πόλης και έχει γίνει ένας σημαντικός παράγοντας περιβαλλοντικών, κοινωνικών και αισθητικών προβλημάτων τους. Η αυτοκίνηση στην πόλη:

* Σκοτώνει τη ζωντάνια των δρόμων
* Καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό των οικισμών
* Απομονώνει τους ανθρώπους
* Υποθάλπει την άναρχη επέκταση των προαστίων (sprawl)
* Αποτελεί απειλή για τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου
* Αμαυρώνει την ομορφιά της πόλης
* Ενοχλεί τους ανθρώπους με το θόρυβο που προκαλεί
* Προκαλεί ατμοσφαιρική ρύπανση
* Εξολοθρεύει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο
* Επιδεινώνει την υπερθέρμανση του πλανήτη
* Σπαταλάει ενέργεια και φυσικούς πόρους
* Φτωχαίνει τα έθνη

Η πρόκληση που μας παρουσιάζεται είναι να απομακρύνουμε τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά από τις πόλεις ενώ ταυτόχρονα να βελτιώσουμε την κινητικότητα και να μειώσουμε το συνολικό κόστος της.

Η λύση
Η αυτοκίνηση στην πόλη μπορεί να εκτοπιστεί μόνο αν είναι διαθέσιμη κάποια καλύτερη εναλλακτική λύση. Τι θα συνέβαινε αν σχεδιάζαμε μια πόλη που θα μπορούσε να λειτουργεί χωρίς κανένα αυτοκίνητο; Θα ήθελε κανείς να ζει σε μια τέτοια πόλη; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο από κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική άποψη; Είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από τα αυτοκίνητα διατηρώντας παράλληλα τη γρήγορη και άνετη κινητικότητα που προσέφερε κάποτε;

Η δημόσια συγκοινωνία θεωρείται συνήθως ένα δυσάρεστο και αργό υποκατάστατο του αυτοκινήτου. Πρέπει να γίνει πιο ευχάριστη εμπειρία και να αποκτήσει τη μέση ταχύτητα ενός ΙΧ αυτοκινήτου που κινείται σε ευνοϊκές κυκλοφοριακές συνθήκες. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας δοκιμασμένη τεχνολογία, αλλά γειτονιές με μεγάλη οικιστική πυκνότητα είναι προϋπόθεση για γρήγορη μετακίνηση και οικονομική δημόσια συγκοινωνία. Ευτυχώς, οι πυκνοκατοικημένες πόλεις μπορούν να προσφέρουν παράλληλα και καλύτερη ποιότητα ζωής.

Πρέπει να χτίσουμε περισσότερες πόλεις χωρίς αυτοκίνητα. Η Βενετία, το μεγαλύτερο υπαρκτό παράδειγμα, αρέσει σχεδόν σε όλους και είναι μια όαση ηρεμίας παρόλον οτι είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές στον κόσμο. Μπορούμε επίσης να μετατρέψουμε και άλλες υπάρχουσες πόλεις σύμφωνα με το πρότυπο της πόλης χωρίς αυτοκίνητο σε μια χρονική περίοδο μερικών δεκαετιών.

Σχεδιαστικοί στόχοι
Ο σχεδιασμός των πόλεων εξυπηρετεί τρεις κύριες απαιτήσεις:

* Υψηλή ποιότητα ζωής
* Αποτελεσματική χρήση των πόρων
* Γρήγορη μεταφορά ανθρώπων και αγαθών

Σχεδιαστικά πρότυπα
Η εκπλήρωση αυτών των απαιτήσεων επιβάλλει τα παρακάτω σχεδιαστικά πρότυπα:

1) Ταχύ μεταφορικό μέσο
Παρέχει ταχεία πρόσβαση σε όλα τα τμήματα της πόλης. Σε μια πόλη του ενός εκατομμυρίων κατοίκων πρέπει να είναι δυνατόν να πάει κανείς οπουδήποτε σε χρόνο πολύ μικρότερο από μία ώρα. Οι επιβάτες δεν θα πρέπει να μετεπιβιβάζονται περισσότερο από μία φορά.

2) Κοντινοί σταθμοί
Τόσο για λόγους χρόνου, όσο και για λόγους περιορισμένης κινητικότητας των μικρών παιδιών, των ηλικιωμένων και των ασθενέστερων, απαιτείται οι στάσεις των μεταφορικών μέσων να είναι σε μικρές αποστάσεις. Το σχεδιαστικό πρότυπο είναι απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια.

3) Κοντινοί χώροι πρασίνου
Οι πράσινοι χώροι πρέπει να είναι πρακτικά διαθέσιμοι σε απόσταση πέντε λεπτών με τα πόδια από κάθε εξώπορτα.

4) Τετραώροφα κτήρια
Τα κτήρια πρέπει να περιορίζονται σε τέσσερεις ορόφους, γιατί υψηλότερα κτήρια φαίνεται οτι έχουν δυσμενείς επιπτώσεις για τους κατοίκους τους. (Βλ. Μια γλώσσα προτύπων (A Pattern Language) για μια αναλυτική συζήτηση στο θέμα αυτό.)
Οικονομικές εμπορευματικές μεταφορές
Η οικονομία των πόλεων εξαρτάται από τις γρήγορες και οικονομικές εμπορευματικές μεταφορές. Μια πόλη που σκοπεύει να κρατήσει τα φορτηγά αυτοκίνητα έξω από τους δρόμους της, θα πρέπει να προβλέψει λειτουργικούς τρόπους για τις εμπορευματικές μεταφορές.


Πηγαίνοντας χωρίς αυτοκίνητο

Η πόλη χωρίς αυτοκίνητο μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η Βενετία είναι επαρκής απόδειξη.

Τα τέσσερα εκατομμύρια των κατοίκων του αναπτυσσόμενου κόσμου φαίνονται πρόθυμα να υιοθετήσουν τα δυτικά πρότυπα στη χρήση του αυτοκινήτου. Θα πρέπει να ειδοποιηθούν για το κόστος και να ενθαρρυνθούν να σκεφτούν καλύτερες λύσεις. Μπορεί ο πλανήτης να αναλάβει το οικολογικό κόστος; Τα ανεπτυγμένα κράτη δεν μπορούν να αρνηθούν στα αναπτυσσόμενα κράτη τη χρήση της τεχνολογίας και των πόρων που χρησιμοποιούνται από τα πιο ανεπτυγμένα κράτη. Αφού τα περισσότερα αυτοκίνητα στον κόσμο βρίσκονται στα ανεπτυγμένα κράτη, αυτά είναι που θα πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία για το σχεδιασμό και την κατασκευή των πόλεων χωρίς αυτοκίνητα.

Οι πόλεις χωρίς αυτοκίνητο θα πρέπει να γίνουν το κυρίαρχο πρότυπο μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, λόγω των ενεργειακών περιορισμών. Θα πρέπει να αρχίσουμε τώρα να ετοιμαζόμαστε για την αλλαγή, που είναι μια ευκαιρία για να χτίσουμε ένα αστικό περιβάλλον ανώτερο από τα μέχρι τώρα γνωστά."

Από το βιβλίο του J. H. Crawford, "Carfree Design Manual"
Πηγή: http://www.zoi-podilato.com

Το πρώτο σου επάγγελμα: μάθε να σκοτώνεις!

Στρατός. Μεγάλη λέξη που προσπαθούμε να μην τη σκεφτόμαστε, έλα όμως που θα έρθει κι εμάς όπως και όλους ο καιρός μας, έλα που η «πατρίδα μας» θα μας χρειαστεί, να κάνουμε κι εμείς το «καθήκον μας». Ο στρατός είναι ένας θεσμός που καταπιέζει τις ελευθερίες των νέων, σπαταλά άσκοπα (για τους ίδιους) το χρόνο τους, και προσπαθεί να κάνει την νεολαία στρατιωτάκια ,έτοιμα να πολεμήσουν και να πεθάνουν για μια πατρίδα που δεν επέλεξαν.

• Δεν διαπραγματευόμαστε 2 χρόνια από τη ζωή μας. 24 ανούσιους μήνες εγκλωβισμένοι σε στρατόπεδα και εξαναγκασμένοι να υπακούμε σε οποιαδήποτε διαταγή, είτε λογική είτε παράλογη, είτε ηθική είτε ανήθικη. Κατά τους 24 μήνες των σκοπιών, των φυλακών και των αγγαρειών, τα δημοκρατικά δικαιώματα των νέων αποδεκατίζονται: κανένα δικαίωμα στην επιλογή, κανένα δικαίωμα στην εμφάνιση.

• Ο στρατός καταπιέζει τη διαφορετικότητα. Ο μιλιταρισμός προωθεί και επιβάλλει την ομοιομορφία, προάγοντας πρότυπα εμφάνισης, θρησκείας και ιδεολογίας. Το επιχείρημα ότι «στο στρατό θα γνωρίσεις τον εαυτό σου» ακυρώνεται όχι μόνο από την επιβολή της ομοιομορφίας, αλλά και από το γεγονός ότι οι νέοι βρίσκονται 24 μήνες μακριά από τα δικά τους ενδιαφέροντα. Τον εαυτό μας θα τον γνωρίσουμε όπως εμείς γνωρίζουμε! Ο στρατός λειτουργεί επίσης ομοφοβικά, καταπιέζοντας και εξευτελίζοντας τους ομοφυλόφιλους.

• Ο στρατός προάγει το μίσος. Τα μεσαιωνικά συνθήματα του τύπου «Τούρκος καλός μόνο νεκρός» στη νότια πλευρά του νησιού, και «ο καθένας μας γεννιέται στρατιώτης» στη βόρεια πλευρά του νησιού που θεωρούνται αναγκαία για την εξύψωση του ηθικού, φανατίζουν και δηλητηριάζουν τις ψυχές και της ιδέες των νέων. Συνεχώς οι νέοι εκτίθενται σε ρατσιστική προπαγάνδα για να πειστούν ότι ο εχθρός είναι ο άνθρωπος στην άλλη πλευρά, καθιστώντας πιο εύκολο να εκπαιδευτούν οι στρατιώτες και να γίνουν φονικές μηχανές, ξεπερνώντας τις ηθικές τους αναστολές για χάρη των όποιων διαταγών λάβουν. Αυτό γίνεται παράλληλα και στις δυο πλευρές της γραμμής αντιπαράταξης με αποτέλεσμα οι νέοι να μισούν τους «απέναντι» ενώ αγνοούν ότι τα προβλήματα τους είναι κοινά. Όσο συνεχίζουμε να το ανεχόμαστε δεν θα μπορέσει να υπάρξει ειρήνη στο νησί.

• Ο στρατός δεν αποσκοπεί τόσο στην καταπολέμηση «εξωτερικού εχθρού», όσο στην πειθάρχηση της νεολαίας με αναχρονιστικές μεθόδους. Ο στρατός αποτελεί μια απο τις πιο σημαντικές μηχανές προπαγάνδας τυφλώνοντας τους νέους με εθνικιστικό μίσος για να πιστεύουν ότι εχθροί μας είναι όλοι οι Τούρκοι, οι Σκοπιανοί, οι Βούλγαροι κτλ την ίδια ώρα όλοι οι λαοί αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα και κοινούς δεσμότες και θα έπρεπε να ψάχνουν για κοινές λύσεις.

Κάθε χρόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες είμαστε στο ίδιο έργο θεατές όπου οι κάθε λογής παράγοντες οδύρονται για τα υψηλά επίπεδα φυγοστρατίας και προτείνουν «εκσυγχρονισμένες» λύσεις όπως η απαγόρευση οδήγησης αυτοκινήτου και η απαγόρευση εργασίας στο δημόσιο σε όσους δεν έκαναν στρατό. Κατηγορούν προδότες και ανεύθυνους όποιους αρνούνται να μάθουν να σκοτώνουν. Την ίδια ώρα, η εναλλακτική θητεία για όσους επιλέγουν για λόγους συνείδησης να μην καταταγούν, είναι τουλάχιστον εκδικητική καθώς διαρκεί πολύ περισσότερους μήνες από την κανονική θητεία και αποτελεί μια σειρά από ανούσιες αγγαρείες.

Είναι απόλυτα φυσιολογικό οι νέοι να μην θέλουν να κάνουν στρατό.

Εμείς, ως νέοι και επομένως στο επίκεντρο του ζητήματος, είμαστε υπόχρεοι να αναδείξουμε τη ματαιότητα και τη μη-αναγκαιότητα της θητείας. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε μεταξύ μας. Στο κάτω-κάτω είμαστε όλοι άνθρωποι, είτε τούρκοι, είτε έλληνες, είτε κύπριοι, η γεωγραφική τοποθεσία στην οποία γεννήθηκε κάποιος δεν παίζει καμία σημασία: είμαστε όλοι ίσοι. Ας συνειδητοποιήσουμε πως οι εχθροί μας είναι κοινοί, αυτοί που προάγουν το μίσος μεταξύ μας, και πως το να στρεφόμαστε ο ένας λαός εναντίον του άλλου σίγουρα δεν εξυπηρετεί τα δικά μας συμφέροντα. Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να δεχθούμε μόνο ένα πόλεμο: αυτόν της αποστρατικοποίησης του νησιού!

Πλανόδιο Στέκι Δρόμου